ต่อไป →

[ลิตเติลเกิร์ล]

เพราะใหลหลงดงลักษณ์สลักร้อย จึงนั่งน้อยใจนักกระอักร่ำ จบบทร้อยเร่งล้างความทรงจำ ไม่อยากคำนึงรสในบทกลอน ในบทนั้นฉันพบกับภาพรัก ลำเลียงถ้อยร้อยถักด้วยอักษร เธอและฉันสรรสร้างทางละคร เป็นบทตอนรักซึ้งตราตรึงใจ สุขกับโลกสมมุติที่เหมือนแท้ แม้นเพียงแค่เนื้อกลอนยังอ่อนไหว อารมณ์รับว่ารู้อยู่รำไร รักสมในจินตนามโนนำ .................. เพราะใหลหลงดงลักษณ์สลักร้อย จึงนั่งน้อยใจนักกระอักร่ำ โลกความจริงจิตหลงความทรงจำ ไม่มีคำรักใดมอบให้มา โลกความจริงที่ใจต้องจดจำ มีแค่คำว่า"เพื่อน"คอยเตือนมา . . ลิตเติลเกิร์ล ........ ขอบคุณภาพทางอินเตอร์เน็ตค่ะ

[ลิตเติลเกิร์ล]

โลกแห่งความจริง   ฉันเป็นเหมือนคนตาบอด
โลกแห่งความฝัน    ฉันมองเห็นวันสดใส
แต่ในวันนี้ โลกแห่งความฝัน ทอดทิ้งฉัน ไปไหน
โลกไม่สดใส เหมือนวันก่อน...

กว่าจะรู้ ชีวิตคืออะไร
กว่าจะรู้ หัวใจคงอ่อนล้า
เฝ้ารอความฝัน
ให้ตกตะกอนช้า ช้า
เพื่อให้ฝันชัดเจน และเป็นจริง

..............

[เริงอักษร]

**ต่างมิติ ลี้ลับ กับโลกลวง วันและคืน คอยทวง ห่วงโหยหา บางสิ่งแนบ แอบฝัง ค้างอุรา บ้างสิ่งเร้น อ่อนล้า พาอาวรณ์ **สะท้อนจิต คิดไป แสนไหวหวั่น หวังสุขสันต์ กลับโศก โชคกลับถอน ต้องโอดโอย โบ้ยใบ้ ใจสั่นคลอน อยากจะย้อน กลับยอก ช้ำชอกทรวง. เริงอักษร

[ลิตเติลเกิร์ล]

อยู่อย่างทรมานในม่านฝัน กว่าพ้นวันพ้นรักแสนหนักหน่วง สุขวันวันในโลกแห่งหลอกลวง ฤทธิ์แห่งดวงดาวกดกำหนดมา ยังภูมิใจได้พบกับภาพหลอน บทละครชีวิตวนเวียนหา แม้นเพียงครู่รอยคราบอาบชีวา แต่ทว่าสุขใจที่ได้เป็น ลิตเติลเกิร์ล

[เริงอักษร]

**คงมีบ้าง ครั้งคราว ที่เศร้าจิต เมื่อใคร่ครวญ หวนคิด ปิดตาเห็น พอลืมลาง สว่างใส ใจลำเค็ญ แสนยากเย็น เกินรับ หลับไม่ลง **บทละคร ซ่อนเงื่อน แสนเกลื่อนกลาด ที่วางขาย ตามตลาด อาจพาหลง บทละคร ชีวิต คิดแล้วปลง ไยเสือกไส เราส่ง ตรงช้ำใจ. ..........*-*.......... เริงอักษร