เกิดเป็นคนทนสู้รู้เรื่องมาก
แต่ลำบากหากไปพบคุณหมอ
เพราะใจกลัวเข็มฉีดยามายืนรอ
ใจจึงท้อหมอจ๋าขอยาทาน
แต่วันนี้ดีใจได้พบหมอ
จึงร้องอ๋อพอใจสนุกสนาน
เพราะหมอจ๋าหมอจุ๋มไม่รำคาญ
ไม่ต้องการฉีดใครในนี้เลย
หากป่วยใจให้หมอช่วยรักษา
มิต้องมาหาใกล้ไขเฉลย
เอาบทกลอนเป็นยาว่าเสบย
ให้คุ้นเคยทุกวันมันหายเอง
ถ้าไม่หายทางจิตคิดทางแก้
หมอต้องแลเอาใจไม่ข่มเหง
ต้องถนอมพร้อมกับไม้ละเลง
มิต้องเกรงคนป่วยช่วยซ้ำเติม..555
วรรณดี
คิดสนุกปลุกใจให้เป็นกลอนครับ