กุมภา เวลานี้
บ่ายแก่แก่ เดือนกุมภา เวลานี้
ลมเย็นย่ำ ฤดี สุดเหว้ว้า
ยินต้นไม้ รำเพย เอ่ยวาจา
ทุกทุกครา ลมไหว พาใจหวิว
ลมก่อร่าง สร้างตัว จากทะเล
พัดไกวเกว ทั่วทิศ มิบิดพริ้ว
แค่ลมปาก จากใคร ก็ไหวปลิว
ถึงได้ฉิว คิ้วขมวด ให้ปวดหมอง
เดือนกุมภา กังวล ถึงคนรัก
เคยอกหัก รักช้ำ นั่งสำรอง
ลมเจ้าเอย วู่วาม ตามครรลอง
หัวใจเปลี่ยว เกี่ยวดอง ณ หนใด
คงอ้างว้าง เอกา เป็นอาจิณ
คอยถวิล สายลม ระทมใจ
โปรดนำพา ไออุ่น หนุนรักใคร่
มาเติมใจ สี่ห้อง ของฉันที
ให้กุมภา เลิกหน้านิ่ว คิ้วขมวด
อย่าต้องชวด อย่างที่แล้ว แห้วทั้งปี
ลมเจ้าเอย เฉลยใจ อย่างไมตรี
เตือนคนดี พี่คอย ทุกถ้อยคำ
กิ่ง รัตนไตรมิตร