ชั ก ว่ า ว
ว่าวล่องลอยเล่นลม
ทำอารมณ์รัญจวนหัวใจ
คำสาบานมอบไว้
ว่าจะไม่แปรผัน
ชั่วเวลาไม่นาน
ผ่านไม่ทันข้ามวัน
จบสิ้นดวงตะวัน
ว่าวก็พลันลับหาย
เกลียดเวลาจริงเออ
ปล่อยมือเธอยิ่งเสียดาย
สบตาครั้งสุดท้าย
ก่อนทิ้งด้ายให้บาดหมาง
ความรัก ความเกลียดชัง
ดังกระดาษลอยคว้าง
เปื้อนหยดหยาดน้ำค้าง
เยื่อบางๆแตกสลาย
เวลาเหมือนคมมีดคอยกรีดเฉือน
มาเหย้าเยือนคืนวันอันโหดร้าย
ท่ามพายุลมครืนคืนกระส่าย
รักมลายลงไปในกำมือ
บ่าวสหาย
หมวดความบันเทิง
