ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

...........สุดปลายทาง..........

...ห่างกันไกลขอบฟ้าที่ว่ากว้าง
ดูเวิ้งว้างไกลตาฟ้าสดใส
สีครามสวยงดงามยามมองไป
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งจากลา

...จากกันด้วยความเศร้าเข้าใจผิด
เลยหมดสิทธิ์ชี้แจงรุนแรงกว่า
ใช้ความโกรธโทษกันไม่หันมา
เก็บน้ำตาซ่อนนามความอาดูร

...รักที่แตกแหลกลาญความหวานหาย
ปรับตัวสายเกินไปให้สิ้นสูญ
ความเข้าใจไม่เหลือยากเกื้อกูล
ไร้เพิ่มพูนเลือนหายกับสายลม

...เส้นทางรักหักเหเรรวนไหม
เศร้าเสียใจอาดูรคูณความขม
รักเรรวนด่วนลาพาระทม
รักมันล่มตรมช้ำด้วยน้ำตา

...สุดทางไกลไม่เห็นเป็นชอกช้ำ
พูดเพียงคำพร่ำบ่นหลงกลกว่า
ไม่เข้าใจจากกันวันก้าวลา
เหมือนถูกฆ่าเฉือนเชือดอย่างเลือดเย็น.

.......อุทัย........มีสีสรรพ์..........
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน