เร้นหายที่กายใจ
๑) คราแรกพบสบเนตรก็เฉกเช่น
มีบางอย่างแฝงเร้นกระเซ็นหาย
ที่เปล่งออกจากนัยน์ตามาสู่กาย
หรือแค่คล้ายหลงมนต์ที่บนใจ
เหมือนลมพลิ้วแผ่วผ่านจากม่านฟ้า
เหมือนมารยาล่อลวงใจล่วงไหว
จากไม่เคยรู้สึกนึกคิดไกล
กลับอาลัยแฝงเร้นไม่เห็นตัว ฯ
๒) วารีวิ่งเป็นละอองเกิดฟองคลื่น
เกิดเสน่ห์ดาษดื่นตื่นมายั่ว
ธุลีแล้งแห้งแตกถูกแทรกตัว
ความชุ่มชื่นตื่นระรัวไม่กลัวเกรง
ดงไพรสัณฑ์ใบอ่อนกลับย้อนเกิด
ความเพลินเพลิดพรรณนาไร้ข่มเหง
คีตะแห่งวารีที่เชลง
เกิดบทเพลงขับกล่อมย้อมจินตนา ฯ
๓) ดั่งรู้สึกบรรยายที่คลายออก
ไร้ซึ่งความช้ำชอก ตอกตัณหา
ใจรัวเร้นเต้นอยู่ในอุรา
แสดงออกผ่านนัยน์ตามาสู่นวล
คิดย้อนคืนเรียวพักตร์เคยรักเจ้า
เกิดรูปเงาความคิดที่จิตหวน
เหตุไฉนใจเราเฝ้าเรรวน
เห็นถึงความรัญจวนหวนคืนจริง ฯ
๔) เมื่อใบอ่อนหยั่งรากฝากชีวิต
ดั่งดวงจิตของฉันมั่นกับหญิง
หากเป็นมาชาติก่อนย้อนประวิง
จะไม่ทิ้งให้หายสลายไป
น้องเป็นดั่งวารีที่ชุ่มฉ่ำ
มารดพร่ำใบอ่อนย้อนสดใส
ทุกกระเซ็นเห็นหยดซดอาลัย
เกิดถึงความคิดใคร่ในใจมา ฯ
๕) ฟ้าฟูฟ่องมองฤดูอยู่เป็นนิจ
ดั่งใจคิดคู่เคียงเพียงโหยหา
หากย้อนคืนผ่านไปในเพลา
จักสัญญาคงไว้ใช่ลืมกัน
ฑิฆัมพรวารีธุลีหิน
ขอเป็นถิ่นฐานเราที่เฝ้าฝัน
แม้ม้วยดินสิ้นฟ้าพนาวัน
ตราบชั่วนิจนิรันดร์ "ฉันรักเธอ" ฯ
หมาป่าเดียวดาย
๖ ตุลาคม ๒๕๕๙
หมวดความบันเทิง
