
วัยละอ่อนนอนเปลแม่เห่กล่อม
ริ้นไรตอมก็ปัดพร้อมพัดไหว
หิวนมป้อนอ้อนปลอบมอบกายใจ
ยามเจ็บไข้ใจทุกข์ความสุขเลือน
เข้าวัยเรียนเพียรถามหาความรู้
แม่คอยอยู่คู่กายคล้ายดั่งเพื่อน
เฝ้าอบรมบ่มสอนทั้งย้อนเตือน
มิให้เลือนลืมงานการบ้านมา
ยามหมองเศร้าเหงาหาเข้ามาปลอบ
ให้คำตอบตื้นลึกนำปรึกษา
ความการุณย์หนุนค้ำย้ำเมตตา
เปรียบนางฟ้าเคียงบ้านประทานพร
เมื่อลำบากหลากพาผ่านมาเยือน
มิแชเชือนปลอบขวัญทั้งหมั่นสอน
เตือนสติมิให้ใจร้าวรอน
ไม่ให้ร้อนลนลานพล่านจิตใน
เป็นแม่พระชระใจให้ลูกแก้ว
สุดเพริศแพร้วใกล้ชิดด้วยจิตใส
ลูกหลายคนแม่เลี้ยงไม่เกี่ยงใคร
แม่เดียวใยถูกละเมื่อชรา
หากห่วงแหนแทนคุณเกื้อหนุนแม่
ยามท่านแก่ร่วงโรยใจโหยหา
ลูกหรือหลานวานใส่ใจนำพา
อย่ามัวช้าดูแลแม่เราเอง
วันปีย์