ครูในดวงใจ

วันที่ 16 มกราคม ของทุกปี
เราทุกคนทราบกันดีอยู่แล้วว่า..เป็นวันครู
น้องจ๋าเคยเขียนถึงครุมาหลายท่าน แทบว่า ปีละท่าน
เนื่องจากมีครูที่ประทับใจหลายท่านค่ะ

พรุ่งนี้เป็นวันครู วันนี้จะเขียนถึง
ครู กัลดี
ครูกัลดี เป็นครูประจำชั้น ม.ปลาย
ครูกัลดี รูปร่างบอบบาง ผิวขาว สวย แต่ครูไม่ค่อยยิ้ม ครูเป็นโสดค่ะ
เวลาครูยิ้มทีไร โลกก็สว่างไสวขึ้นมาทันตา
นานๆเราจะได้เห็นครูกัลดียิ้มสักครั้ง จนพวกเราแซวกันว่า
ถ้าใครได้เห็นครูกัลดียิ้ม ก็เป็นบุญตา เป็นที่สุด
ครูกัลดีสอนวิชา เลขคณิต ค่ะ เป็นวิชาที่ นภาจรีเกลียดจับจิต จับใจ
เพราะเวลาสอบ ไม่ตกก็ใกล้ตก ร่อแร่ทุกที

เคยบ่นให้ครูได้ยินว่า
ทำไมเราต้องเรียนเลขด้วยนะ จะบ้าตาย

มันสนุกที่ตรงไหนนะ เลขคณิตเนี่ย
แต่ครูกัลดี ก็ทำให้ นภาจรี ชอบวิชาเลขจนได้
มาวันนี้ อยากกราบครูกัลดีสักร้อยครั้ง ที่เคี่ยวเข็ญจนได้มาเรียนสายวิทย์
เมื่อก่อนเวลาสอบ ลอกแล้วลอกอีก เชี่ยวชาญในการลอกข้อสอบ

จนครูตามติดไม่วางตา
เขียนหลังไม้บรรทัดบ้าง โพยบ้าง ตามขาอ่อนบ้าง ขอบเสื้อ

แม้แต่เขียนใส่กระดาษ แล้วสอดเข้าในปากกา
หรือใส่ไว้ในแขนเสื้อ นภาจรีทำมาแล้วทั้งนั้น
เกลียดวิชาเลข แต่ชอบวิชาเรียงความ ชอบเล่นเกมส์เติมคำในช่องว่าง
ครูเคยถามในชั้นเรียนว่า โตขึ้น ใครอยากเป็นอะไร
เพื่อนๆ ตอบว่า วิศวกร แพทย์ ครู พยาบาล นักวิทยาศาสตร์
"นภาจรี เธออยากเป็นอะไร"
"หนูอยากเป็นนักเขียนค่ะ"
เพื่อน ฮา กันตรึม
เมื่อหลายปีก่อน เขาเรียกว่านักเขียนไส้แห้ง ไม่เหมือนสมัยนี้
อยู่มาวันหนึ่ง ครูกัลดีเข้ามาเห็น นภาจรี นั่งเล่นเกมส์ ปริศนาอักษรไขว้
ครูเลยคิดขึ้นมาได้ ว่าทำอย่างไรให้นภาจรีชอบเลข ครูเอาเลขอนุกรมมาให้เล่น
ถูกใจมาก ติดเล่นมาจนบัดนี้ อันที่จริง เลขคณิตไม่เห็นจะยากเลย
อาจเป็นเพราะว่า ไม่ชอบมันก็เลยไม่รับเข้ามาในสมอง
พอถึงชั่วโมงเลข นภาจรี ป่วย ปวดหัว ท้องเสีย เป็นประจำ จนครูประจำวิชาทราบดี

"นภาจรี ถ้าป่วย ก็นอนหลับในห้องได้นะ ห้ามเธอออกจากห้องเด็ดขาด"
ถ้าไม่มีครูกัลดี อาจไม่มีนภาจรี ในวันนี้ก็ได้
ครูขา หนูระลึกถึงครูเสมอค่ะ ที่หนูมีอาชีพที่ดี ในวันนี้ก็เพราะครูที่มองเห็นว่า
จะทำอย่างไรให้หนูชอบเรียนเลขได้

พรุ่งนี้เป็นวันครู แต่วันนี้ไม่มีครูกัลดีให้กราบอีกแล้ว
มีแต่ความดีของครูที่จารึกอยู่ในใจของศิษย์ไม่รู้ลืม
ยังนึกถึงรอยยิ้มของครู ท่าเดินของครู และแววตามุ่งมั่นของครูเสมอ
หนูขอรักษาสัญญา ตามที่ให้ไว้กับครูว่า
"จำไว้นะนภาจรี ถ้าเธอได้ดิบได้ดีแล้ว อย่าลืมตัว แล้วชีวิตของเธอจะเจริญรุ่งเรือง"
ค่ะครู หนุจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับครู ตลอดไปค่ะ
ถึงวันนี้ ไม่มีครูกัลดีให้หนูกราบอีกแล้ว แต่ครูอยู่ในหัวใจของหนูเสมอค่ะ
ครูไม่ใช่เป็นแค่เพียงครูเท่านั้น แต่ครูคือ

นักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง สร้างคนจริง สร้างคนกล้า
สร้างคนเก่ง สร้างให้คนเป็นใหญ่มามากมาย
สร้างคนให้เป็นตัวของตัวเอง
ฝากบทกลอนเอาไว้สักหนึ่งบทค่ะ
ฝากให้โดยเฉพาะคนที่ไม่เห็นความสำคัญของวันครู ในวันนี้

" ถึงดีเด่น เป็นใหญ่ ในแผ่นดิน
แต่ลืมสิ้น คำสอน ก่อนหนหลัง
ศิษย์ไร้ครู อยู่ได้ ใช่จีรัง
อย่าโอหัง ลบหลู่ ครูอาจารย์ "
.