ต่อไป →

[ครภูธน®]

✽ จำใจลา ✽

๏ เพลินสราญเอยหยิบร้อย      หยิบเรียง ครวญสะพร่างวาดถักเพียง      ถักแพร้ว อักษรกล่อมประดอยเสียง       ประดอยส่าย หอมเหล่าชมนาดแล้ว            นาทล้วนวิจิตรหลงฯ ๏ ประจงเนียนมุดแอบนี้          แอบนาน เดินเล่นบนซอกลาน              ซอกแล้ กินนอนอย่างเปรมสนาน         เปรมสนุก กลากหมัดเรียกเห็บแม้           เห็บแม้นเหาหมาฯ ๏ ความชราบางโหดร้าย         โหดริน เพียงแก่หายากกิน                ยากก้าว หิวเหวยอิ่มปองถวิล               ปองทว่า หมาเร่าเจ็บปวดร้าว               ปวดเรื้อหิวระรานฯ ๏ ลงสะพานทางแยกเพี้ยง      แยกพา หอมแค่แถวตลาดครา            ตลาดครั้น เหลียวมองป่วนโหยหมา         โหยมาก รีบหนักพลางกระโดดนั้น         กระโดดนี้ตัดถนนฯ ๏ ชน!!!โครมรถเหยียบคล้าย   เหยียบคราว เลือดพ่านแตกดับพราว          ดับพร้อย หมดหนออุ่น-ยะเยือก-หนาว    ยะเยือกนุ่ม เสมือนเคลื่อนปลิดชีพคล้อย    ชีพเคล้าสวรรค์เคียงฯ ๏ เสียงเห็บหมัดบอกให้          บอกเหา บอกเร่งกลากเถิดเรา              เถิดร้อน รีบฉายก่อนหมาเฉา               หมาโฉ่ หาที่สูบเลือดสะท้อน             เลือดสะท้านบนวิถี๚ะ๛                                          คอนพูธน® โคลงกลบทกินนรเล่นหาง

โคลงกลบทกินนรเล่นหาง  กำหนดให้ในแต่ละบาทคำที่ ๔ ซ้ำกับคำที่ ๖ และคำที่ ๕ สัมผัสอักษรกับคำที่ ๗ ขอบคุณ

[ญิบสลิล ณ นคร]

..มีหมาสวยหมายไว้...........หมายกิน ตัวเก่าเขาจมดิน................จมแล้ว หมัดเห็บเจ็บในจินต์..........ในจิต หมาใหม่อวบงามแผ้ว.........งามพิศสะกิดสะเกา      ญิบสลิล

[เริงอักษร]

..ชื่นทรวง.. **เขียนเกลาจาร จัดจ้าน........จัดจอง โดดเด่น เป็นศักดิ์ครอง..........ศักดิ์คร้าม อักษรลั่น ผันสนอง.................ผันสนั่น เดินกลั่น สวยสดข้าม.............สดคั้นโคลงแล **แปรสำนวน ปรับได้..........ปรับดี คมฉ่ำ คำถักศรี......................ถักสร้อย แสนงามงด บทกวี..................บทกวัก เป็นหลัก ของเวปน้อย............เวปนี้คือฅน ภูธร. ..........*-*.......... เริงอักษร