○``°•¤*``°☆°``*•°♡°•*``°☆°``*¤•°``○
ชายผู้หนึ่ง มียศฐาบรรดาศักดิ์เป็นที่นับถือในวงศ์สังคม
มีชื่อเสียงในด้านการประพันธ์
จนเป็นที่นับถือของชนรุ่นหลัง
หลายๆคนต่างให้ความเคารพนับถือ
แต่...ชายผู้นี้กลับลืมผู้ที่ให้กำเนิด
ปล่อยให้..แม่...รอคอย.......
○``°•¤*``°☆°``*•°♡°•*``°☆°``*¤•°``○
ตั้งครรภ์เข้าเก้าเดือนก็เคลื่อนคลอด
เลี้ยงจนลอดล่วงวัยได้ศึกษา
ลูกสำเร็จเสร็จสรรพรับปริญญา
มีวิชาชูตน...พ้นอกไป
กิจการงานเด่นมิเป็นสอง
มีลูกน้องนับหน้ายศถาใหญ่
ทั้งเงินงานบ้านช่องเกียรติก้องไกล
สมดั่งใจจริงตั้งวาดหวังมา
สนับสนุนจุนเจือเผื่อเหลือขาด
เพราพิลาสลูกฉันสมฟันฝ่า
ใจแม่ยิ้มปริ่มปลื้มลืมเวลา
ที่ผ่านคราลำบากมิอยากจำ
เวลาเลือนเลื่อนผ่านกาลเปลี่ยนผัน
ลูกของฉันบัดนี้มิต้อยต่ำ
ทุกวันว่างวางกลอนป้อนปันคำ
พรรณนาโน้มนำกล่าวสำนวน
สอนธรรมะละบาปสิ่งหยาบเว้น
ทั้งแนะเน้นแนวทางอย่างถี่ถ้วน
คุณบิดรมารดานั้นค่าควร
ทุกถ้อยชวนเชิญอ่านพานภิรมย์
กวีเอกเสกสรรคำปั้นแต่ง
ฉันยิ้มแฉ่งชื่นฉ่ำคำหอมฉม
มาเยี่ยมแม่สักคราพ่อตาคม
ปล่อยแม่ชม เพียงกานท์...เท่านั้นฤา...?
Sasi
หมวดความบันเทิง
