ต่อไป →

[PitoonTakoonpol]

..... เมาอดีต .....
.
วันนี้ก็อีกครั้ง................เมามาย
เงียบดื่มแบบเดียวดาย......รักสิ้น
สุดว้าเหว่เปลี่ยวกาย.........หมองหม่น
กระดกจอกอร่อยลิ้น.........จิบเหล้าแกล้มเหงา
.
เราคนเดียวนั่งเร้า.............ขีดคำ
กระดกดื่มเพื่อลืมจำ.........อดีตข้า
ทางแยกแตกออกทำ.......ทางเลือก
เดินออกมาดุจบ้า..............ส่งเจ้าสมหวัง
.
ปากกาทั้งขวดเหล้า...........วางลง
กระดาษที่บรรจง................ขีดถ้อย
ใบเดิมจอกข้างองค์............รินดื่ม
ยกเสร็จก็เรียงร้อย.............พจน์ย้ำเหยียบทรวง
.
แลดวงจันทร์ส่องฟ้า...........จรัสแสง
มีเหล่าดาวข้างแสดง..........แต่งแต้ม
เรามีขวดเหล้าแดง..............ที่อยู่ ด้วยนา
คงรสเดิมมาแย้ม.................รักษ์ให้สมานแผล
.
แลนึกคราก่อนเจ้า..............เคียงเขนย
ร่ายพจน์ล้านคำเปรย..........หมดสิ้น
ขอเพียงนุชเสบย................ดีอยู่
แต่ส่วนข้าอร่อยลิ้น.............กระดกเหล้านึกถึง
.
รำพึงไปประโยชน์ไร้..........แล้งผล
กาลผ่านเปลี่ยนบัดดล........มุ่งหน้า
คงเป็นเหตุกรรมปน............เคยก่อ
ดุจดั่งน้ำไหลหล้า...............หลั่งล้นธรณี
.
หมาป่าเดียวดาย
๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๙

[ครภูธน®]

๏ ดนตรีเพลงป่าแต้ม         คลายตรม พัดล่องพรายสายลม         กระซิบหล้า พลางเสิร์ฟแบบรินผสม      วันพิเศษ เมาฟั่นจึงระบายฟ้า           เริ่มฟ้อนเลบงฝันฯ ๏ ลืมพลันในอดีตพร้อม      รินเพลิน ทุกข์เช่นไหนเรียนเชิญ       ห่างเชื้อ หมดขวดจากแดนเขิน        กระดกขวด รสนุ่มยกซดเนื้อ                เยี่ยงน้ำจัณฑ์หนอฯ                                 คอนพูธน®

[เริงอักษร]

**หยิบโซดา เติมต่อเข้า.........เอาผสม กลมกล่อม ตอนดอมดม..........กลิ่นเหล้า พึงจับเขย่า รวมจม.................ใส่น้ำ ตามแล รสชาติ บาดคอเคล้า...............รับรู้ตอนกลืน **ยืนงง ทำปากเบ้.................เฉกาย เอวอ่อน ตอนฤทธิ์ฉาย...........สู่ท้อง ลืมทุกข์ จุกอัดสลาย..............หายหมด ขอซด ลดความข้อง...............คับแค้นแสลงใจ.                        ..........*-*..........                               เริงอักษร