♥...มาหาหมอ..ขอยา...?

อ้างจาก: เริงอักษร ที่ 06 ตุลาคม 2559, 10:53:20 PM

**ตามตำรา อาจารย์สอน วอนอย่ากริ้ว
ยังไม่หิว เท่าไหร่ ให้จีนเตี๊ยะ
เดี๋ยวโดนเลี๊ยะ เพี๊ยะพะ นะหมวยเกี๊ยะ
เหงียเงี่ยเงี๊ยะ หอเจ๊าะ ฮ่อฮ้อนึก

**โบราณเก่า เขาใช้ ปลายส้งเท้า
จิกเบาเบา เอาเน้น ที่เส้นคึก
ต้องแก้ผ้า แก้ผ่อน ทำตอนดึก
คำจารึก หมึกจาร ท่านครูยา

**ห้ามใช้มือ ไปแมะ แคะไปทั่ว
ที่เนื้อตัว คนไข้ เดี๋ยวไอหย๋า
คลำถูกเม็ด สะเก็ดแผล แม่ให้มา
จะโดนด่า คว้าไม้ตี ที่กบาล

**พอตรวจเสร็จ เจ็ดรอบ ก็ตอบได้
โรคของใจ ออนซอน อ้อนคำหวาน
ต้องกินเด็ก สักเล็กน้อย ค่อยค่อยทาน
ที่หย่อนยาน พานตึง ขมึงเกลียว....(ฮิ ฮิ ยาโป้วคับ).

...รับรองหายร้อยเปอร์เซ็นต์..

เริงอักษร

คำแนะนำของหมอพอได้คิด
จึงเริ่มฟิตตนใหม่ใส่สายเดี่ยว
กางเกงต่ำใต้สะดือพุงกระพือเชียว
หวังปราดเปรียวเข้ายุคปลุกใจชาย

เดินเลียบเลาะเหยาะย่างตามทางเท้า
ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงเบี่ยงยันบ่าย
ฝนตกพรำซ้ำซ้อนเปียกปอนกาย
เข้าหลบป้ายรถเมล์ยืนเซซม

ให้ว้าเหว่ยิ่งนักชักประหม่า
เอ่อน้ำตาไหลหลั่งจึงนั่งก้ม
ชายชุดขาวเข้าทักชักชื่นชม
ไปกับผมส่งฟรีศรีธัญญา

Sasi