ในโลกใบนี้

วันนี้ อยากให้มองมุมกลับค่ะ
เรามีกิน เราแย่งกันกินจนอิ่มหมีพีมัน แล้วยังไม่รู้จักพอ
อยากให้เห็นโลกอีกด้าน ที่บางคนทำเป็นมองไม่เห็น
มันเศร้าสลดใจแค่ไหน ดูกันเอาเองเถอะค่ะ

--โลกใบนี้ มีสองด้าน
ให้เล่าขาน มานานเนิ่น
มีแตกต่าง ห่างกันเกิน
สายทางเดิน ต่าง-ต่างกัน

--ส่วนที่มี มีมากล้น
ที่ทุกข์ทน จนมหันต์
แล้วทำไม ไม่แบ่งปัน
เหลื่อมชนชั้น ขั้นพอดี

.

--ที่มีกิน กินจนกาง
จากบอบบาง ร่างอ้วนพี
มากเหลือทน พ้นล้นปรี่
เกือบจะปริ แยกแตกตาย

--ที่อดอยาก ลำบากเหลือ
ต้องจุนเจือ เพื่อแจกจ่าย
ถึงมีน้อย ค่อยผ่อนคลาย
ชีพมลาย คลายวันวาน

.

--มีหนังนุ่ม หุ้มกระดูก
นั่งพันผูก คลุกอาหาร
อี แร้งนั่ง จ้องมองนาน
สิ้นชีพพลัน มันจะกิน

.

--น้ำลูบท้อง มองแล้วเศร้า
เจ็บปวดร้าว คราวหน้าผิน
ไร้น้ำนม พรมไหลริน
เจ้าเคยกิน จินต์สบาย

.

--หลับตาลง ปลงลูกน้อย
แม่จะคอย คอยเจ้าหาย
ปล่อยจิตดิ่ง สิ่งเลวร้าย
จงผ่อนคลาย ให้ไปดี

.

--ไปรอแม่ แค่ขอบฟ้า
ตามมรรคา คราวิถี
ชาตินี้เรา ร้าวชีวี
แต่พอมี ที่ใหม่คอย

.

.

--ถักทอรุ้ง ตรงคุ้งฟ้า
จงสัญญา นะลูกน้อย
สร้างความฝัน วิมานลอย
ไว้รอคอย แม่ตามไป

.

.

-หลับเถอะหนา อย่าฟุ้งซ่าน
ลืมวันวาน อันเลวไหล
แม่จะกอด ยอดดวงใจ
เจ้าจงไป ให้...สบาย....

.

ภาพจากอินเทอเนท