ต่อไป →

[เริงอักษร]

..ใบไม้ร่วง..

**ใบไม้ร่วง ลาแล้ว ก้านแก้วเอ่ย
ล่วงหล่นเลย เคยคู่ อยูกิ่งสวย
สลัดขั้ว ตัวปล่อย ลอยระรวย
ใครจะช่วย เจ้าได้ ไปตามกาล

**ตอนติดต้น ขวนขวาย ใช้แดดส่อง
ส่งสายทอง จองสกัด จัดอาหาร
เลี้ยงตอบต่อ ช่อใบ ให้ชื่นบาน
แปลงสะสาร ผลาญช่วย ด้วยใบบาง

**อายุขัย ใบหมด ปลดจากกิ่ง
ทิ้งขั้วปลิง ดิ่งหลุด ไป่ฉุดขวาง
เลื่อนลอยลง ส่งร่าง ยังข้างทาง
เหลืองสล้าง ราโรย โดยจำยอม

**ยังไม่ท้อ ขอเป็นปุ๋ย ขุยดินต่อ
เฝ้าคอยรอ รากสูบ ป่นรูปหลอม
ไปหล่อเลี้ยง ต้นใหม่ จากใบงอม
เจ้าคือจอม ใจสู้ น่าชูเชย.

.......*-*.......

เริงอักษร
๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..หล่นทิ้งช่วง ร่วงรา ระโคนต้น
สีเหลืองปน เทาแดง  แสร้งเฉลย
ถึงเวลา ล้าล่วง ห่วงละเลย
ลงทับเกย ลับลิ่ว สู่ผิวดิน

..เป็นกงกรรม กงเกวียน หมุนเวียนว่าย
เกิด-แก่-เจ็บ-สลาย มลายสิน
อย่ายึดติด ตรึงตรา เป็นอาจิณ
ทุกอย่างสิ้น ลาลับ ดับโลกา

..แต่สิ่งหนึ่ง ซึ่งไม่ ไปตามร่าง
ยังคงค้าง ปฐพี มิกังขา
อย่ายึดติด คิดตรอง มองกายา
ความดีถ้า ทำไว้ ไม่ตายตาม


สาวขี้อ้อน

[เริงอักษร]

**เห็นใบไม้ ใจหวน ชวนให้คิด
ทั้งชีวิต ติดค้าง สร้างคำถาม
ใช้หรือยัง ความอุตสาห์ พยายาม
ช่างงดงาม ตามใบไม้ ให้ไตร่ตรอง  

**เคยมีไหม น้ำใจ ใสสนิท
ชั่วชีวิต คิดให้ ใคร่สนอง
ต่างตอบแทน แน่นมิตร จิตรประคอง
หรือแค่มอง ใบไม้หล่น พ้นหน้าไป.

.........*-*..........

 เริงอักษร 

[ญิบสลิล ณ นคร]

..ถึงร่วงหล่น บนดิน สิ้นความสวย
เคยสำรวย บนกิ่ง อิงความใส
มาวันนี้ มิงาม ตามอย่างใคร
แต่ว่าใบ นั้นยัง กลบฝังโคน


ญิบสลิล

[เริงอักษร]

**ต้นยิ่งใหญ่ ใบยิ่งปรก ดก ระดื่น
ต่อใบคืน ยื่นกิ่ง ชิงก้านโผน
พอลมพัด สะบัดแรง แกว่งใบโยน
ไหวระโนน โอนร่อน ย้อนโคนระ.

....สระ โอน ต้องเจอ สระ อ่ะ หนุก หนุก คับ....