ต่อไป →

[สมพล ช่วยบุญส่ง]

...........ใจขม...........

...กาแฟขมฤาจะเท่าหัวใจขม
อกระทมหมองไหม้กายเป็นแผล
ช้ำฟกดั่งนรกเผาดวงแด
ทานยาแก้ก็มิหาย..ใกล้มรณา

...แค่ชั่วคืนฝันสลายละลายลับ
เคยวะวับจรัสแสงแกร่งดังผา
จะสร้างฝันสรรค์สร้างทางสัมมา
ต้องอ่อนล้าเพราะชิวหามาผันแปร...

...สุดวิโยคโศกเกินจะเดินแล้ว
เมื่อดวงแก้วจากไกลใจเป็นแผล
เพราะน้ำคำเพ้อเจ้อเธอไม่แล
คงได้แต่ทรุดนั่งหลั่งน้ำตา

...ขออภัยเถิดน้องอย่าหมองไหม้
รักกลับกลายลอยละลิ่วเพราะชิวหา
จะปรับปรุงแก้ไขในชะตา
อย่าเอ่ยลาให้ขื่นขมตรมหัวใจ.

.........พี่ใหญ่..........

.

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..คนไหนหนอ ก่อเหตุ อาเพศหนัก
ทำให้รัก แล้วกลาย หายไปไหน
ปล่อยให้ร่ำ คร่ำครวญ หวนอาลัย
อกพี่ใหญ่ กลัดหนอง นองน้ำตา

..ถึงกับลิ้น สิ้นรส ซดไม่รู้
น้ำตาพรู ขื่นขม ตรมนักหนา
สาวคนไหน ไปลับ จงกลับมา
จะคอยท่า ตรงนี้ อยู่ที่เดิม

[สมพล ช่วยบุญส่ง]

ตระกองกอด ยอดขวัญ อย่าผันหนี
ดวงใจพี่ ใช่แกล้ง แรงรักเพิ่ม
วันต่อวัน หยาดหยด รสรักเติม
มีแต่เสริม รั้วรัก พักพิงกาย

จะกู่ร้อง ให้ก้องฟ้า วันลาจาก
ไม่ขอพราก ห่างไกล ให้ใจหาย
หาโซ่ตรวน เหล็กกล้า มาพันกาย
ผูกมัดไว้ กับใจ ใหญ่คนเดิม

[เริงอักษร]

**ใจเขาดำ ทำพีใหญ่ ได้หรือนี่
จึงได้หนี ตีจากไป ใจฮึกเหิม
อย่าโศรกเศร้า เหงาง้อ ขอรักเดิม
ออกไปเติม รักใหม่ ใจคอยเชียร์

**ทั้งแม่หม้าย ไก่สาว พราวสะเด็ด
เด็กสิบเจ็ด เผ็ดจี๊ดจ้า อย่าให้เสีย
ควรรีบเร่ง รวบรัด มัดทำเมีย
เลิกกินเสีย กาแฟดำ ให้ช้ำใจ.

........*-*........