ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

ดุจมีมนต์ดลจิตใฝ่คิดถึง
สิ่งซาบซึ้งซ่านอยู่มิรู้สิ้น
อิ่มความสุขทุกครั้งภวังค์จินต์
ผ่าวกายินเยือนล่วงสู่ทรวงใน

แมลงปอล้อลมเริงร่าพลิ้ว
ที่แถวทิวโขดเขินเนินไศล
หอมรวงข้าวเช้ากรุ่นอวลอุ่นไอ
พฤกษาไพรล้อมรอบรั้วขอบคัน

มองทุ่งกว้างห่างไกลสุดปลายฟ้า
สกุณาโผผินบินถลัน
ผีเสื้อน้อยลอยตัวทั่วไพรวัน
ผกากลั่นกลิ่นหอมให้ดอมดม

สองเราเหยียบยอดหญ้าพาเขยื้อน
พระพายเยือนพัดพรายสยายผม
เดินเคียงไหล่ใจพองผ่องภิรมย์
หนึ่งคู่คมสายตาพาหวามทรวง

หัวใจโบกโบยบินไร้ถิ่นพัก
รู้ซึ้งนักแสนสุขทุกห้องห้วง
ฝันรุจีคลี่บานสราญดวง
เกินเหนี่ยวหน่วงรึงรัดสะบัดบัง

ท่ามกลางสวนสวรรค์ที่สรรค์เสริม
หมั่นคอยเติมปุ๋ยน้ำงามสะพรั่ง
โอบประคองสองใจให้จีรัง
ได้แต่หวัง...หาคนใช่ยังไม่เจอ

Sasi