ต่อไป →

[อาลีบาบา]

หงส์ร่อนพสุธา(ท่อนจบ)
 

เจ็บสาหัสกว่านี้       ยังคลาย
มีเงื่อนงำละอาย     แน่แท้          
จำนนแก่สหาย   โอบไหล่ พี่เอย    
 กดขี่จนหลังแอ้      เหนี่ยวรั้งตามยถาฯ    
                                                                                                                          
กาลนำพาสู่ห้วง         อโศก    
อิงร่มไทรลมโบก      เหว่ว้า
ขุนทองพึ่งปางโมก   ดุเหว่า นั้นแล  
ดุด่ากันเหนียงหน้า    ยิ่งกร้าวชาญสมร

กวีกลอนเล่าอ้าง    สุนทรี พี่เอย
หากแต่ยังคงมี        หนึ่งบ้าง
สถานที่กวี               งดเยี่ยม ฤๅพี่
ตามหมู่หินสล้าง       สู่รั้วแดนสุขาฯ
กิ่ง รัตนไตรมิตร