อัน “สุนัขแม้จะห่มผ้าเหลืองซ้อนกันถึง 10 ชั้น” ก็ “หาใช่พระไม่”

อัน“สุนัขแม้จะห่มผ้าเหลืองซ้อนกันถึง 10 ชั้น” ก็ “หาใช่พระไม่”

..มองสังคม ยามนี้ อัปรีย์เหลือ
ทำไปเพื่อ หวังสิ่งใด อยากไถ่ถาม
ผลประโยชน์ ซุกซ่อนอยู่ ดูไม่งาม
จนลุกลาม "วงผ้าเหลือง” ไม่เรืองรอง

..บ้าง"ร่วมกัน ฟอกเงิน" เพลิดเพลินสุข
ลืมละทุกข์ บวชเสียเปล่า ผ้าเศร้าหมอง
“จัดอีเว้นท์ ตามถนน ให้คนมอง”
เมื่อไตร่ตรอง “ใช่หรือนี่ ที่ธุดงค์”

..เที่ยว “โปรโมท ขายบุญ หาทุนใหญ่”
ระดมไป ภายในหมู่ ผู้ลุ่มหลง
มากโลภะ เต็มโมหะ ไม่ละปลง
“อยากดำรง สมณศักดิ์” น่าหนักใจ

.."บริขาร สำคัญนี้ มีแปดอย่าง"
บางรูปต่าง สะสมเกิน เพลินไปไหม
“สะสมรถ ไปนิพพาน” สะท้านใจ
ในหัวใจ เต็มกิเลส สมเพชจัง

..บ้าง“เอาเงิน ญาติโยม โหมซื้อที่
นาที่มี ใส่ชื่อตน จนสิ้นหวัง
ทั้ง “เล่นหุ้น เล่นหวย อยากรวย-ดัง”
บวชใช่หวัง ตัดกิเลส ทุเรศเกิน

..“ตาลยอดด้วน”ก็ “ไม่ชี้ ที่ยอดด้วน “
ทำเรรวน ตระบัตสัตย์ ดูขัดเขิน
“ไม่ทำตาม พระลิขิต ผิดทำเมิน”
ทำเก้อเขิน หากทำดี นี่! พวกมาร

..มาแอบหลบ ซบผ้าเหลือง ทำเรื่องเศร้า
ใจหรือเล่า ไม่คิดบวช สวดสืบสาน
“ศีลสองร้อย ยี่สิบเจ็ด เสร็จพวกมาร"
จงไขขาน “เหลือกี่ข้อ หนอพ่อคุณ”

..มองลานวัด เห็นสุนัข นอนพักหนาว
ย้อนเรื่องราว ให้ครุ่นคิด น้อมจิตหนุน
เปรียบคนพาล สันดานเถื่อน เพื่อนการุณย์
“ชั่วเกื้อหนุน ใครจะนับ รับว่าดี”

..“เหมือนสุนัข เอาผ้าเหลือง เปลื้องห่มใส่
สุนัขใช่ เป็นพระเลิศ ประเสริฐศรี"
คนไร้ศีล ประพฤติชั่ว มั่วต่อยตี
“หมาอัปรีย์ ทำจัญไร ใส่ผ้าเหลือง”

.....TOP GUN.....

จากใจ TOP GUN ผู้แต่งบทกลอนนี้

กราบนมัสการพระคุณเจ้า ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ทุกรูป ด้วยเศียรเกล้าครับ
และสวัสดีผู้อ่านที่เคารพทุกๆ ท่านครับ

..วันนี้ผมแต่งกลอนเพื่อสะท้อนถึงความรู้สึกภายในใจของผู้เขียน ที่มี
ต่อสถานการณ์ที่ปรากฎในปัจจุบัน บทกลอนนี้ เขียนขึ้นเพื่อมุ่งตำหนิคนนอกรีต เหลือบ
ริ้น ไร ที่แฝงเข้ามาหาผลประโยชน์ในศาสนาพุทธ อันเป็นที่รักของเรา
โดยเอาเครื่องแต่งกายมาบังหน้า หลอกประชาชนเท่านั้น ส่วนพระที่ปฏิบัติ
ตามแนวทางของพระพุทธองค์นั้น กระผมขอกราบ สาธุๆๆๆ อนุโมทามิ
และมิได้อยู่ในส่วนที่ผมกล่าวนี้ ครับ

... ท่านผู้อ่านครับ ประเทศไทยของเรามีสิ่งที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวเหมือน
เป็นศูนย์รวมใจของคนไทยทั้งชาติ ประกอบด้วยสถาบันหลัก 3 สถาบัน
คือสถาบันชาติ ศาสนา และ พระมหากษัตริย์ มีคนบางกลุ่มมีความพยายาม
ที่จะทำให้สถาบันทั้ง 3 นี้ อ่อนแอลง ด้วยการกระทำด้วยวิธีการต่าง ๆ และ
วันนี้ ก็เลยลามเข้าสู่วงการศาสนา การบวชในสมัยพุทธกาล ผู้ที่เข้ามาบวชมี
ความปราถนาที่จะออกจากเรือน เพื่อจะมาปฏิบัติตนในแนวทางที่พระพุทธองค์
ทรงบัญญัติไว้ เพื่อความหลุดพ้นอันเป็นความปรารถนาสูงสุดของผู้บวช

..แต่เมื่อเห็นภาพที่ปรากฎในขณะนี้กลับไม่ได้เป็นเช่น หลายคนเข้ามาบวช
เพื่อแสวงลาภ สักการะ หวังในชื่อเสียง เงินทอง ยศ (สมณศักดิ์) ครั้นไม่ได้
ก็แสดงกิริยา มารยาท แบบ โลภะ โทสะ โมหะ อย่างที่ไม่เคยปรากฎภาพ
อย่างนี้มาก่อน บางองค์ เอาเงินบริจาคที่ญาติโยมเขามอบให้ ไปซื้อรถยนต์หรูๆ
แถม เป็นรถนำเข้าแบบผิดกฎหมายด้วย หลีกเลี่ยงภาษี ปลอมแปลงเอกสาร
ของทางราชการ
นี่หรือ คนที่ยังอยากได้สมณศักดิ์ ผิดทั้งกฎหมายทางโลก คือผิดกฎหมาย
และทางธรรมจะผิดหรืไม่ ให้ท่านลองพากันคิดดู “พระที่เอาทรัพย์สินของ
ผู้อื่นมาเป็นของตน โดยที่เจ้าของเขาไม่อนุญาตนับตั้งแต่ 5 มาสก
ท่านปรับเป็น ปาราชิก” แล้ว “หลีกเลี่ยง ยักยอกภาษีรัฐ แน่นอน เกิน 5 มาสก
ขึ้นไป ผมถามว่า อย่างนี้ ปาราชิกไหม? ส่วนอีกท่าน เอาเงินโยมที่บริจาคให้พระศาสนา
กว่า 30 ล้านบาท มาซื้อที่ดิน แล้วใส่ชื่อตน เป็นกรรมสิทธิ์ มีพระลิขิต
ให้ปาราชิก ก็แถไปเรื่อยๆ อ้างโน่น นี่นั่น ไม่ยอมสึก”
พระที่ปาราชิก ถือว่าขาดจากความเป็นพระ เปรียบดั่งต้นตาลยอดด้วน
ไม่เจริญในทางธรรมอีกแล้วในชาตินี้.

...ท่านผู้อ่านที่เคารพรักครับ...
คำสอนของพระพุทธองค์ เป็นเรื่องบริสุทธิ์
เปรียบดั่งน้ำใสในสระ แต่บัดนี้ น้ำในสระนี้
มีผักตบชวา มีแหนมาปิด ทำให้คนที่ไม่รู้จักแหวกแหน..ไม่มีโอกาสเห็น
ความใสของน้ำ ดังนั้นเราชาวพุทธ..ต้องช่วยกันกำจัดผักตบชวา แหน ซึ่งเป็นดั่ง
เหลือบ ริ้น ไร ที่มา เกาะศาสนา เพื่อทำมาหากิน สอนบิดเบือนคำสอน
ไม่เป็นไปในแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่จะปฏิรูปวงการสงฆ์”

........TOP GUN.......