You are here: Khonphutorn.com - แหล่งข้อมูลของคนไทยหมวดความบันเทิงกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์ กลอนแนวอารมณ์โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)  (อ่าน 3390 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนน้ำใจ 7753
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ด
กระทู้: 658
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« เมื่อ: 06 กุมภาพันธ์ 2559, 09:58:55 PM »

Permalink: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)

ภาพประกอบ/ วาดโดย อาจารย์สมภพ บุตรราช..ศิลปินที่มีชื่อเสียงของไทย


โยคี..สอนหลาน
ตอนที่ 3.6 เมื่อไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!





..ในถ้ำทอง ทั้งสองเคียง ยากเลี่ยงหลบ      
เมื่อกระทบ กายสัมผัส เหมือนนัดหมาย
ความรุ่มร้อน ที่ซุกซ่อน เริ่มผ่อนคลาย                  
เย็นพระพราย ฝนแรกโปรย ร่วงโรยริน

..ต่างทักทาย ถามไถ่ ยามใกล้ชิด                    
ท่านโยคี “บอกฉันนิด ท่านผิดศีล”
“โอ้สึกแล้ว บอกก่อนหนอ รอยุพิน                  
ก่อนที่ศีล จะขาดเล่า กลัวเศร้าใจ”


..แล้วเล่าเรื่อง ทุกอย่างไป ให้เห็นชัด              
ลูกกษัตริย์ ฟังแล้วคิด จิตหวั่นไหว
เมื่อทราบเรื่อง ในลำธาร สะท้านใจ        
รู้ว่าใคร มาแอบมอง ช่องใบบัง

..สิบแปดปี ไร้ชายใด มาใกล้ชิด                
ใยมาผิด เอากลางป่า มาเพราะหวัง
ใครรู้เข้า กลัวเขาเกลียด ส่อเสียดฟัง      
ทั้งสองนั่ง แต่ตระหนัก เพราะรักกัน

..ด้วยเพราะเป็น ชาติกำเนิด เกิดก่อนเก่า  
ทั้งสองเจ้า เคยร่วมอยู่ เป็นคู่ขวัญ
เมื่อสบตา พารักเกิด กำเนิดพลัน          
ทั้งสองนั้น เฝ้าอิงแอบ แนบหนุนนอน

..ต่างสวมสอด กอดเกี่ยว ไม่เลี้ยวลด      
พิสูจน์หมด “เขา”ไม่จริง มิ่งสมร
กลิ่นแก้มกรุ่น เหมือนเคยคุ้น พิกุลจร      
เจ้า “เขาอ่อน” ใจเตลิด  เพริศพลิ้วไป

..โอ้ยามนี้  ฌานกระจาย หายไปหมด    
เพราะลืมกฎ ตาเคยสอน ด้วยอ่อนไหว
อากาศร้อน เปลี่ยนเป็นเย็น เห็นรำไร    
แสงแต่งไพร เริ่มลาลับ ไปกับกาล

..เมฆฝนไล้ ชายขุนเขา ลมเป่าพัด        
โบกสะบัด เลี้ยวลงลัด มาตัดฐาน
พัดเวียนวก เลี้ยวใกล้ไป ใกล้ลำธาร    
จนเนิ่นนาน ปรับทิศเปลี่ยน วกเวียนวน

..ต้นไม้ใหญ่ โดนลมพัด สะบัดใส่          
ล้มกลิ้งไป ใกล้ลำธาร ประสานผล   
ชูชิดน้ำ ใกล้แช่ใน ใกล้สายชล      
ฝนตกจน ท่วมท้น ดลบันดาล

..ดินที่แห้ง แตกระแหง เป็นแอ่งน้ำ  
ทุกซอกถ้ำ น้ำไหลลอด สอดประสาน
ธารเคยใส ไม่เอื่อยเย็น เช่นเมื่อวาน  
กลับพรุ่งพล่าน โถมถั่ง ดังพรั่งพรู

..ยินฟ้าร้อง ก้องกระทบ เสียงกลบถ้ำ
เสียงงามขำ หนุ่มกระทบ แทรกกลบหู
พระพายพัด กระซัดแทรก หินแตกพรู  
ไม้ใหญ่สู่  ร่องรอยแตก แทรกธารา

..ไม้ขยับ น้ำเขยื้อน ยากเคลื่อนที่  
มองพงพี เสียงสองสั่น หวั่นผวา
ซุงใหญ่แทรก ตามหินแตก แทรกตามมา
ไหลเคลื่อนครา ชื่นชลฉ่ำ จนหนำใจ

..เมื่อน้ำผัน ไม้ท่อนใหญ่ เคลื่อนที่แล้ว  
ยากน้องแก้ว เตือนห้ามหยุด ฉุดไม่ไหว
ฟ้าสนั่น ดินสะเทือน ลอยเลื่อนไป  
ลึกสุดใจ ไกลสุดฝั่ง หยั่งนที

..ลมโบยโบก โยกพัด ฝนผลัดเปลี่ยน  
ตกวนเวียน มีเบา-หนัก ยากจักหนี
เย็นฉ่ำชื่น หลังทนแล้ง แห้งนานปี  
ชื่นฤดี ซาบซ่าน สะท้านใจ

..ทั้งสองซบ กายนวล ชวนใกล้ชิด
แนบสนิท หลังฝนหลาก ยากผลักไส
กว่าจะรัก ใยจะร้าง ห่างกันไป
ทั้งสองใจ ชมสวรรค์ จนจันทร์จาง


.......TOP GUN.........


(สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพรัก..ท่านโยคี เมื่อรู้ว่าตนเองไม่เหมาะสมที่จะอยู่ในรูปของโยคี
ได้ ท่านก็สึก -ขณะนอนค้างพัก เตรียมจะย้ายที่อยู่ใหม่ในวันรุ่งขึ้น แต่แหม..ยังไม่ท่านจะได้ย้ายเลย
..ก็มาเจอกับพระธิดาตอนใกล้ค่ำ เพราเธอะกำลังจะมาร่ำลา เพื่อกลับบ้านเมืองในวันรุ่งขึ้น..
เพราะอยู่ไปคงไม่มีประโยขน์อะไร แต่แล้วเหตุการณ์ก็ทำให้มีอุบัติเหตุ..เธอไปสะดุดล้มภายถ้ำ..
เพราะภายในมีแค่แสงที่สอดมาสลัวๆแค่เห็นรำไร...พอกายของทั้งคู่สัมผัสกันเท่านั้นแหละครับ..
ฌานก็ขาดโดยสมบูรณ์แบบไม่เหลือหลอ..คนเราเคยเป็นคู่กันมาก่อน..เมื่อสบตากัน..ก็ต้องชะตา
แบบ Love at First Sight หรือที่เรียกว่า รักแรกพบ นั่นแหละ...ถึงตอนนี้..ฝนที่เริ่มตั้งเค้า
มาตั้งแต่บ่าย..ตั้งแต่ฌานเริ่มเสื่อม..ก็ตกพรั่งพรูเลย..ทำให้ดินที่แห้งแล้งมานานปี
ชุ่มฉ่ำ ฝนตกจากค่ำยันเช้าเลย..คงหายแล้งไปนาน..งานนี้พระธิดา..ถือว่ามาแล้วประสบความสำเร็จ..
มาแล้วทำให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล...แถมได้หนุ่มน้อยรูปหล่อ ผิวดั่งทอง พากลับไปเป็นลูกเขยให้พระบิดาด้วย..
ผมจะเขียนอีก 1 ตอนเพื่อสรุป..แล้วจะถามท่านว่า..ท่านได้แง่คิดอะไรจากเรื่องนี้...เพราะที่ผ่านมา
ในสังคมบ้านเรา...ก็มีตัวอย่างให้เห็น...ไม่ใช่เขียนเอาสนุก..แต่ต้องการให้แง่คิด
)


บันทึกการเข้า

ภาษาคืออาวุธ บทกวี ดุจกระเป๋า สะสมทั้งหนักทั้งเบา สัปยุทธิ์เอาชนะ
คะแนนน้ำใจ 304
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่น
กระทู้: 58
ออฟไลน์ ออฟไลน์
บ่าวสหาย
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 06:24:34 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
เรียบร้อยโยคี......5555
บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,135
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 08:16:02 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
ท่อนสุดท้ายผิด แก้ให้แล้วค่ะ ถ้าไม่ถูกใจก็แก้ใหม่ได้ค่ะ


http://www.oknation.net/blog/nongjar/2016/02/07/entry-1

54...
บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนน้ำใจ 7753
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ด
กระทู้: 658
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #3 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 09:19:52 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
 
 ถูกใจจ้า...ขอบคุณมากๆ...นะ
บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,135
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« ตอบ #4 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 09:27:17 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
 

ค่ะ
ตามไปอ่านคอมเม้นท์ในโอเคเนชั่นบ้างนะคะ
มีคนมาเม้นท์ไว้เยอะเลยค่ะ ในแต่ละตอน
บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนน้ำใจ 7753
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ด
กระทู้: 658
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #5 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 10:11:47 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
 
ตอนนี้...อยู่ในห้าง...เมื่อตามไปดูที่โอเค เนชั่นบล็อค..โดยใช้มือถือ..ตามอ่านทุกคอมเม้น
อดที่จะมีความสุขไปกับท่านผู้อ่านทุกท่านไปด้วยไม่ได้...ดีใจที่ทุกท่านมีความสุข
ขอบคุณ..น้องจ๋า..ที่นำไปโปรโมทให้...ตั้งใจที่จะเขียนกลอนโดยใช้ภาษาสวยๆ
ที่สำคัญ...คืออยากฝาก...แง่คิดให้คิดที่ซ่อนในเรื่อง...เพราะโลก...ก็เป็นอย่างนีแหละ
...ไม่ใช่มีแต่ด้านสวย....หรือ โลกสวย อย่างเดียวนะ...ขอบคุณจ้า...ฝากความคิดถึงมาให้ด้วยนะ...รับไป!!!
บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,135
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« ตอบ #6 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 10:29:36 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
ไหน ฝากมาจากไหน ยังรับไม่ได้ เพราะยังไม่เห็นเลย  

 



นายยั้งคิด วันที่ : 07/02/2016 เวลา : 08.57 น.

TOP GUN เขียนเรื่องยากให้กลายเป็นความสละสลวย ได้อารมณ์ร่วมเป็นอย่างดีจังเลยครับ สุดยอดฝีมือขั้นเทพจริงๆ
บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนน้ำใจ 7753
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ด
กระทู้: 658
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #7 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 11:26:39 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
 

ฝาก Thank you 3 time.....ท่านยั้งคิด
คำ Comment ของท่าน...ล้วนคือกำลังใจ
ให้คิดเขียน...พัฒนายิ่งขึ้นๆไป...ขอบคุณ คุณหมอ
Admin ที่น่ารัก..ด้วยนะครับ
บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,135
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« ตอบ #8 เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2559, 11:55:46 AM »

Permalink: Re: โยคี..สอนหลาน (ตอนที่ 3.6ไร้ฌาน..ฝนตกไม่หยุดจนฟ้าสาง..!!!)
ไปขอบคุณเองสิคะ
เข็มทิศชี้ทางก็ให้ไว้แล้ว
ไปโลด
บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: