ต่อไป →

[สมพล ช่วยบุญส่ง]

ท้อ

เบื่อหน่าย ท้อแท้ เหลียวแลหลัง
จมภวังค์ ครุ่นคิด ชีวิตเศร้า
เบื่อไล่ตาม อารมณ์ มากเรื่องราว
ก็ไม่เข้า รู้ใจ ในความจริง

แสดง เสน่หา อาลัยรัก
เหมือนโดนผลัก ห่างไกล ไม่สุงสิง
คดเคี้ยว เลี้ยวลด สุดประวิง
ฤาน้ำกลิ้ง บนใบบัว จนร่วงโรย

คอยกังวล ห่วงใย อันใดเล่า
ชีวิตก้าว เดินตาม อ่อนระโหย
คนไร้ค่า อ่อนแรง ร่วงราโรย
จะโอดโอย ร้องหาใคร ให้เหลียวแล.



....สมพล ช่วยบุญส่ง...
.....๐๒/๐๒/๒๕๕๖...

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

กลอนบทนี้ของลุง มันแปลกๆนะคะ
เขาเรียกว่า กลอนอะไรคะ
บอกหลานหน่อย

อ๋อ วรรค มัน สลับกัน ฮาาาา

[สมพล ช่วยบุญส่ง]

ห่วงใยเอย ห่วงทำไม หากใจล้า
โดนดูถูก ไร้ค่า ใครจะเหมือน
ก็ชอกช้ำ ชีวิต โดนบิดเบือน
จะขอเตือน หัวใจ ให้เฉยชา...

....................พี่ใหญ่

[สมพล ช่วยบุญส่ง]

สุดกำศรด โศกเศร้า ร้าวรานจิต
พ่ายชีวิต ลิขิตพราก จากสวรรค์
ชอกช้ำ กายา แสนจาบัลย์
คอยวัน โรยรา กว่าสิ้นลม.

...................พี่ใหญ่

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

..โศกอะไร มากมาย ให้ปวดจิต
พรหมลิขิต ท่านขีดไว้ ให้สานต่อ
เป็นเนื้อคู่ จงมุ่งหน้า ตั้งตารอ
ได้เคลียคลอ ไปจนแก่ สิ่ง..แน่นอน