ต่อไป →

[อาลีบาบา]

ถ า ม ไ ถ่

  

แสงสาดส่อง  ลมเวียน  เปลี่ยนว่างเปล่า

แต่ใครเล่า  เศร้าหม่น  เหม่อประตู

ถนนใหญ่  ใครคนหนึ่ง  พึ่งย่ำอยู่

ยังมิรู้  ชะตากรรม  หรือนำพา

 

ถอนหายใจ  สีเงิน  คล้ายเดินเรือ

พอชุ่มเนื้อ  เหงื่อกระจาย  ละลายตา

โยนก้อนหิน  น้ำรินไหล  ไม่คอยท่า

ดั่งเวลา  ล่วงลับ  ไม่กลับคืน

 

อยากถามไถ่  ไต่ความ  ตามสำนวน

หรือก่อกวน  ทวนลม  ให้ขมขื่น

ความรู้มาก  รู้น้อย  ค่อยหยิบยื่น

หลับจึงตื่น  มาเติมฝัน  เท่านั้นพอ

 

พึงอดกลั้น  คำสบ  คนลบหลู่

เขียนคำครู  อยู่ขึ้นใจ  ในยามท้อ

นกนางแอ่น  แสนดี  มิรีรอ

ไยตัดพ้อ  ถูกแกล้ง  แย่งรังรอน
กิ่ง รัตนไตรมิตร