หลายครั้ง ที่ใจ ผิดหวัง
กับยัง ทนฝืน ยืนอยู่
ไม่หลบ หนีไกล ใจสู้
ให้รู้ ว่าเรา รักจริง
หลายครั้ง ที่รัก ผิดหวัง
ก็ยัง รับรู้ อยู่นิ่ง
ไม่ร้อง ใครช่วย อวยอิง
เพราะหญิง มีมาก อยากมา
ต้องทน เอาก่อน ผ่อนผัน
สักวัน คงดี ดอกหนา
คนเรา ใช่ไร้ พุทรา
อย่าว่า น้อยใจ ไม่เลย
วรรณดี