ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

.....เหมือนคนไร้ค่า.....

.ลมหนาวเยือนเตือนหนาวช่างร้าวจิต
ฉันยังติดวังวนหลายหนอยู่
การรอคอยร้อยใจอยากให้รู้
ฉันไร้คู่เคียงกายมันสายไป

.คำว่ารักมักเปลี่ยนวนเวียนจิต
จุดมิติดมันเหงาจนเผาไหม้
เคยเคียงข้างทางคู่เหมือนรู้ใจ
กลับต้องไร้คู่เคียงเหลือเพียงรอย

.คงลำบากยากเกินเธอเดินหนี
ความรักที่หวานแหววสิ้นแววบ่อย
การจากลามาไกลทำให้คอย
คิดแล้วน้อยใจฝืนกล้ำกลืนทน

.ลาจากไกลไม่บอกเหมือนหลอกฉัน
สิ้นคืนวันหวานเศร้าทิ้งเงาหม่น
อาบน้ำตาพาเศร้ากับเงาจน
หนีไม่พ้นจนยากลำบากกาย

.สิ้นความรักหักเหเหมือนเทฉัน
นานนับวันหมองตามสิ้นความหมาย
ภาพความหวานผ่านตาฉันพาอาย
สิ่งสุดท้ายเหลือเศร้าความเหงาครอง

.เจ็บเหลือเกินเมินช้ำระกำโศก
คนไร้โชคอย่างฉันนับวันหมอง
สิ่งที่หวานผ่านไปกลับไม่มอง
ฉันแอบร้องไห้อยู่เพียงผู้เดียว.

...อุทัย.....มีสีสรรพ์..............
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต