-/> ไมขำ..ให้เตะ

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไมขำ..ให้เตะ  (อ่าน 36625 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,127
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« เมื่อ: 08 มกราคม 2556, 06:05:41 PM »

Permalink: ไมขำ..ให้เตะ

.
.
ภาพจากอิ นเทอเนท ค่ะ
.


ไม่ขำให้มันรู้ไป

.

กาลครั้งหนึ่ง... นานมาแล้ว
มีชายคนหนึ่งหลงใหลในรสชาติของถั่วอบเป็นอันมาก

แม้ว่าเขาจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้าง ยามเมื่อต้องปล่อยแก๊สออกมา
แต่เขาก็ยังชอบที่จะกินถั่ว  แล้ววันหนึ่งเขาพบหญิงสาวสวยถูกใจมากนางหนึ่ง

หลังจากใกล้ชิดสนิทสนมกันพอควร เขาก็ตกหลุมรักหล่อน
และตกลงใจปลงใจที่จะแต่งงาน ตามด้วยการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่

ที่จะเลิกกินถั่ว!!

 เพราะขืนยังกินอยู่ ต้องอายสาวเจ้าน่าดู๊...
หลังจากงานแต่งงานผ่านไป 2-3 เดือน

วันหนึ่งระหว่างทางขับรถบ้าน
หลังเลิกงานรถเจ้ากรรมเกิดเสีย...

เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ในชนบท
จึงไม่มีรถประจำทางไปถึง หนทางเดียวที่จะกลับบ้านได้ คือ  ต้องเดิน

เขาจึงโทรศัพท์ไปหาภรรยา เพื่อบอกว่า เขาอาจจะถึงบ้านช้าสักหน่อย
เพราะรถเสีย และต้องเดินเท้ากลับบ้าน

ระหว่างทางกลับบ้าน
เขาเดินผ่านร้านมินิมาร์ทแห่งหนึ่ง แล้วกลิ่นถั่วอบก็โชยออกมายั่วใจเขา

เขาจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่ากว่าจะเดินกลับถึงบ้านก็ต้องใช้เวลา
และพลังงานมากน่าดู น่าจะหาอะไรรองท้องสักหน่อย

ว่าแล้วเขาจึงเดินเข้าไปสั่ง ถั่วอบ 3 ถุงใหญ่พิเศษ!
เพื่อเดินกินระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินไปกินไป

อย่างเพลิดเพลินจนถั่วหมดโดยไม่รู้ตัวและเขาก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
ครั้นเมื่อกดกระดิ่งปุ๊บ ภรรยารักเดินออกมาเปิดประตู

พร้อมกับพูดว่า  '

 สวัสดีค่ะ ที่รัก..

น้องมีสิ่งจะทำให้พี่ประหลาดใจอย่างที่สุดในอาหารมื้อเย็นวันนี้เลยละค่ะ '

ว่าแล้วเธอ ก็ควักผ้าปิดตามาปิดฉับลงที่ใบหน้าสามี

และจูงเขามานั่งที่เก้าอี้ที่หัวโต๊ะอาหาร

และให้เขาสัญญาว่าจะไม่ใช้แทคติคใดๆ แอบมองอย่างเด็ดขาด

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในท้องของเขา
โชคช่วยที่เผอิญมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น

 ภรรยาที่กำลังจะเอื้อมมือมาเปิดผ้าผูกตา
จึงบอก ขอเวลาไปรับโทรศัพท์ประเดี๋ยว แต่พี่ห้ามแอบดูก่อนน้องจะกลับมานะ
เธอย้ำแล้วก็ไป...

 ขณะที่ภรรยาไปรับโทรศัพท์ เขาก็ฉวยโอกาสนี้ ผายลม
เสียงของมันไม่ดังนัก แต่เหม็นราวไข่เน่าทีเดียว

จนแม้แต่ตัวเขาเองยังต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไล่กลิ่น หลังจากรู้สึกว่าดีขึ้น

ลมระลอกใหม่ก็เริ่มบุกอีก แน่นอน เขาเริ่มผายลมระลอกใหม่

เสียงมันดังราวเครื่องยนต์ดีเซลกำลังทำงาน

กลิ่นแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก...

เขาจึงใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไปมาอย่างรวดเร็ว
โดยหวังว่า จะทำให้กลิ่นมันจางลงไปบ้าง

 แต่ไม่ทันไรข้าศึกชุดใหม่ก็มาถึง
คราวนี้แย่ยิ่งกว่า 2 ครั้งแรก

 หน้าต่างสั่นไหวเพราะแรงลมจานบนโต๊ะเขย่า
และนาทีต่อมาดอกไม้บนโต๊ะเฉา ก็เพราะสัญญาว่าจะไม่เปิดตา

เขาจึงไปไหนไม่ได้ นอกจากต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะรอจนกว่าภรรยาจะกลับมาา

เขานั่งรออยู่ราว 10 นาที

และเป็น 10 นาทีที่มีกิจกรรมแบบว่าตลอด

ผายลม..

โบกผ้าเช็ดหน้า..

ซ้ำไปซ้ำมา..

เมื่อเขาได้ยินเสียงภรรยาวางโทรศัพท์ เขาจึงรีบพับผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋า
และยิ้มให้ภรรยาอย่างไร้เดียงสา ราวกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ภรรยากล่าวขอโทษที่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อย และถามว่า
เขาไม่ได้แอบดูแน่นะ...

 เมื่อเขายืนยันเธอจึงปลดผ้าผูกตาให้เขา
พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันชวนตื่นเต้นว่า

'Surprise'


เป็นช่วงเวลาอันน่าสะพึงกลัว...

ที่เขาพบว่ามีแขกนั่งอยู่รอบโต๊ะกินข้าว12 คน

เพื่อร่วมงาน

 Surprise party

ในงานวันเกิดของเขานั่นเอง...

ก๊ากกกกกกกกก

บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
" ทหาร ของประชาชน "
คะแนนน้ำใจ 434
กระทู้: 45
ออฟไลน์ ออฟไลน์
อยู่อย่างจงรัก ตายอย่างภักดี
   
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 เมษายน 2556, 05:23:06 PM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ
Monkey 2ฮรี่ๆ....ชอบๆ
บันทึกการเข้า
คะแนนน้ำใจ 4170
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลบอร์ดนักโพสดีเด่น
กระทู้: 681
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #2 เมื่อ: 20 พฤษภาคม 2556, 12:31:14 PM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ
สงสาร..เค้าจังเลย
บันทึกการเข้า




คะแนนน้ำใจ 12160
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,365
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #3 เมื่อ: 06 กันยายน 2557, 11:27:22 PM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ

...เด็กน้อยหนึ่ง ขึงขัง ตั้งท่าดื้อ
"เรื่องราวคือ กระไร"พ่อไถ่ถาม
เจ้าตัวเล็ก เก๊กท่า ว่าถ้อยความ
"หนูทำตาม พ่อสอน วอนเข้าใจ

...'คนชั่วนั้น พลันพบ จงหลบลี้'
หนูเลยทำ ดั่งที่ พ่อขานไข"
"เอ๊ะโรงเรียน มีคนชั่ว ด้วยหรือไร
แล้วคือใคร บอกพ่อ อย่ารอเลย"

..."อ๋อก็ครู หนูเอง จะบอกให้
สัปดาห์ก่อน สอนไว้ หนูขอเผย
5+5 เท่ากับ10 แล้วยังเปรย
6+4 อย่าเฉย ตอบเช่นกัน

...สามวันก่อน สอนอีก 7+3
ให้ตอบตาม คือ10 อย่าบิดผัน
เมื่อวานว่า 8+2 ก็10พลัน
โอ้สวรรค์ 9+1 10แน่นอน

...ช่างโกหก เก่งกาจ ครูหนูนี่
คือคนชั่ว ดังที่ พ่อชี้สอน
หนูจึงไม่ ไปเรียน ใช่แง่งอน
พ่อจงจร วอนครู ให้กลับใจ"

พ่อ !!!!!
บันทึกการเข้า



รวมบทกลอนของ  share  คลิกเลยครับ
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,6282.msg18780/topicseen.html#msg18780
คะแนนน้ำใจ 12160
เหรียญรางวัล:
มีความคิดสร้างสรรค์นักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 1,365
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2557, 09:24:17 PM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ
....เรื่องเก่า เล่ามา นานแล้ว
เป็นแนว คุณครู ผู้สอน
สามสี่ สิบปี อาทร
พร่ำวอน เคี่ยวเข็ญ ให้ดี

....เมื่อครั้ง รถยัง เปิดกระจก (อย่าขำว่า โบราณ ๆ)
ใช่ตลก ครูก็สม ศักดิ์ศรี
ขับคล่อง ถูกกฎ ชั่วตาปี
แต่แล้ว เธอมี กรรมมา

....ถูกรถ คันหลัง ชนเฉี่ยว
หวาดเสียว แต่ยัง หรรษา
ก้าวลง มุ่งตรง เจรจา
"สัญญาณ ออกขวา มิเห็นฤๅ"

....หนุ่มหนึ่ง จึงลง ตอบโจทย์
"ขอโทษ เห็นใจ อย่าถือ
ยอมรับ มิเข้าใจ อะไรคือ
สัญญาณ แสดงมือ ข้าฯ สิงง"

....ครูเธอ อธิบาย "โอ๊ะง่ายง่าย  (ทำเสียง หน่อยนะครับ)
เอ้าฉัน ขอขยาย ดั่งประสงค์
บอกซ้าย อ๊ะผิด จึงวงวง
จำนง ลบมัน ทันควัน

....แล้วแสดง แจงบอก สัญญาณใหม่
ขอไป ทางขวา มิหุนหัน
แต่เธอ โอ๊ะโอ๋ อะไรกัน
ชนท้าย รถฉัน ได้อย่างไร"

....หนุ่ม! งงงงงงงง
บันทึกการเข้า



รวมบทกลอนของ  share  คลิกเลยครับ
http://www.khonphutorn.com/index.php/topic,6282.msg18780/topicseen.html#msg18780
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนน้ำใจ 7752
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยมนักโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์ผู้ดูแลบอร์ด
กระทู้: 658
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« ตอบ #5 เมื่อ: 11 กุมภาพันธ์ 2558, 08:06:46 AM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ
 
บันทึกการเข้า

ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 65535
เหรียญรางวัล:
PJ ดีเด่นนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลเว็บ
กระทู้: 18,127
ออฟไลน์ ออฟไลน์
"สาวหวาน กับ ความฝันไม่รู้จบ "
   
« ตอบ #6 เมื่อ: 21 กันยายน 2564, 01:57:15 PM »

Permalink: Re: ไมขำ..ให้เตะ
6653
บันทึกการเข้า


♪♪♪ รวมบทกลอนน้องจ๋า คลิกค่ะ ...

ขอบคุณทุกภาพจาก Internet และเพลงจากYouTube
หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: