ลูกเถียง ลูกดื้อ ทำไงดี

วันนี้ ได้รับโทรฯข้ามประเทศมาแต่เช้ามืด จากพี่คนหนึ่ง ถามว่ามีอะไรรึคะพี่
" พี่เครียด ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย "
"อ้าวมีไร ว่ามาเลยพี่ ให้หนูช่วยไรก็บอกมาค่ะ "
"เรื่องลูกของพี่ มันดื้อ มันเถียง มันแย้งพี่ทุกเรื่อง"
"เช่นเรื่องไรมั่งคะ พี่"
" มันบอกต่อไป ไม่ต้องไปส่งมันที่โรงเรียนแล้วนะ มันจะนั่งรถเมล์ไปเองกับเพื่อน มันโตแล้ว
มันอยากทำไรด้วยตัวเองมั่ง มันบ้าไหม"
"พี่แหละบ้า "
"อ้าว"
" พี่นั่นล่ะบ้า ลูกโตเป็นควายแล้ว ให้มันช่วยเหลือตัวเองบ้างสิ ถูกล่ะ ที่พี่ห่วง พ่อแม่ก็ต้องห่วงลูกเป็นเรื่องปกติ
แล้วพี่คิดจะอยู่กับมันจนตายรึไง พี่ทำแบบนี้ถ้าพี่ตายไป ลูกพี่จะอยู่ยังไงล่ะ ส่วนเรื่องที่มันเถียง เด็กเถียงน่ะเด็กฉลาด
เพราะมันคิดเองเป็น หมดสมัยแล้วพี่ ที่นั่ง จ้า จ้า จ้า มันแย้งด้วยเหตุด้วยผล พี่ต้องฟังมัน อะไรที่ผิดก็บอกมันดีๆ
มันก็จะฟังพี่ อย่าใช้อารมณ์ อย่าใช้ความเป็นแม่บังคับลูก ให้ลูกทำตามความคิดของพี่ เพราะพี่ไม่ใช่เขา"
"อ้าว "
" ไม่ต้องมา อ้าว ล่ะ หนูไม่เคยมีลูก ไม่เคยมีครอบครัว มาบังอาจบอกพี่แบบนี้ พี่อาจไม่เชื่อ แต่พี่เชื่อเถอะ
เพราะมันเป็นอย่างนี้จริงๆ ให้ลูกพี่ขึ้นรถเมล์ ไปกับเพื่อนๆน่ะดีแล้ว ให้เขาแก้ปัญหาเองบ้าง นะคะ "
"แล้วพี่บอกให้มันเรียนกวดวิชา ในวันเสาร์ มันไม่ไป "
"เขาให้เหตุผลว่าไงพี่ ที่เขาไม่เรียน "
"มันบอกเรียนในชั่วโมงก็เข้าใจแล้ว ไม่เข้าใจ ก็ถามครูจนเข้าใจ ทำไมต้องเรียนพิเศษ ให้เสียเงิน "
" ถูกต้อง แล้วลูกพี่เรียนดี ไม่ใช่หรา "
"เรียนดี ได้ เอ เกือบทุกวิชา"
" โอย...ทีนี้หนูล่ะที่จะบ้า แค่นี้นะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะพี่ หนูจะนอนต่อ "
.
เฮ้อ คนมีครอบครัว ทำไมปัญหามันเยอะนักวะ