ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ชีวิตย่อมผันแปรไปตามกาล - เพชรน้ำค้างพร่างพรมห่มแพรหญ้า หยาดจากฟ้ารับขวัญเช้าวันใหม่ สะท้อนแวววิบวับงามจับใจ ประดุจดั่งแก้วใสประกายวาว - พิณพระพายลู่หลิวมาลิ่วล่อง ผกากรองชูช่อล้อลมหนาว เอื้องดอกน้อยชื่นฉ่ำน้ำตาดาว ผีเสื้อสาวกรีดกรายมาร่ายรำ - เพลงสายธารรินไหลไม่รู้จบ ซอกซอนซบเซาะทรายให้ชื่นฉ่ำ ซัดสาดซ่าเย็นเฉียบกลบเงียบงำ เสมือนคำลาสั่งดังเพ้อครวญ - แว่วกระซิบอ้อนออดทอดสะอื้น หลับตาตื่นจากฝันใจปั่นป่วน ดั่งโลดแล่นเหนื่อยล้าอารมณ์รวน โศกกำสรวลซึมซับกับวิญญาณ - หยุดความรักพักผ่อนใจอ่อนล้า แต้มใบหน้าสดสวยด้วยยิ้มหวาน ดนตรีทิพย์กระซิบบอกดอกไม้บาน ริมฝั่งธารคลื่นซบสงบเย็น - ทบทวนเรื่องผ่านไปในชีวิต เฝ้าพินิจให้ดีตามที่เห็น มีสมหวังเคล้าคลุกทุกข์ลำเค็ญ ซึ่งมันเป็นปรมัตถ์สัจธรรม . -       เสกสรร วรรณศิลป์ .

เครดิตภาพจาก https://www.winnews.tv/news/14184