แม่..ของหนู

แม่ของหนู

..จำได้ว่า เมื่อ..แม่หนู นั้นอยู่บ้าน
ต้องทำงาน โทรศัพท์ รับไม่ไหว
เมื่อเขาตาม กินข้าวค้าง ยังต้องไป
ออกบ้านไว กิจประจำ ทำมานาน

..ชีวิตแม่ นั้นดูแล แต่คนอื่น
ยามค่ำคืน ต้องลำบาก ยากเล่าขาน
เพื่อรักษา ช่วยเหลือคน จนกันดาร
คนไข้ผ่าน รอดชีวี แม่ดีใจ

..แม่ของฉัน นั้นเสื้อยับ กับหัวยุ่ง
มิได้ปรุง เครื่องแต่งกาย ให้สวยใส
แต่..แม่ฉัน นั้นงามค่า กว่าใคร-ใคร
เป็นร่มไทร ให้คนป่วย รอดม้วยมรณ์

..ชีวิตแม่ ยอมทุกข์ทน เพื่อคนป่วย
แต่ยังช่วย อบรมลูก ปลูกสั่งสอน
แม่แก่เฒ่า ขอลูกยา อย่าตัดรอน
ดั่งแม่สอน จงทำตาม ทุกค่ำวัน

..เสียสละ และอดทน เพื่อคนไข้
ถางทางไว้ ให้ลูกเดิน เกินสร้างสันต์
เมื่อวันที่ แม่วายวาง ลงกลางคัน
หวังลูกนั้น เดินตามรอย แม่คอยมอง

..ร้อยดอกไม้ เป็นมาลัย ใส่มือแม่
เมตตาแผ่ เคยเกื้อหนุน คุณสนอง
สองมือแม่ นั้นหยาบ กร้าน ตามครรลอง
เพราะแม่ต้อง ใช้ฉีดยา มานานปี

..แม่ของหนู นั้นสดสวย ด้วยใจรัก
แม่งามนัก กิริยา และหน้าที่
ยามแม่ยิ้ม โลกสดใส ในทันที
เธอคนนี้ แม่ของหนู..."หมอศุลีพร"

น้องจ๋า

.
.
.