ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

เมื่อฝนพรำ


..ลมกันโชก โกรกมา เป็นระลอก
ใบร่วงออก พลัดปลิว ลิ่วจากต้น
กิ่งก้านลู่ สู่ลาน สุดทานทน
ก็หักหล่น ลงมา ระพื้นดิน

..ฝนเทโถม โหมทั่ง หลั่งตรงหน้า
แค้นใครมา หรือเจ้า เกือบด่าวดิ้น
คร่ำครวญหา ฟ้าสะเทือน เหมือนพังภินท์
พรั่งไหลริน เจิ่งนอง ท่วมท้องนา

..ระลอกแล้ว ระลอกเล่า เจ้าหนักหน่วง
หายเจ็บทรวง หรือยัง นั่งกังขา
หรือประหนึ่ง ถึงตาย วายชีวา
เผื่อวันหน้า ลดลง ได้ปลงใจ

..เมื่อเลยล้า ซาลง คงไหวหวั่น
จิตกระสันต์ เหี้ยมโหด พลันสดใส
เมื่อฝนโปรย โรยรา แสนอาลัย
เหลือกิ่งใบ งอพับ เหมือนอับจน

..ทิ้งแต่หยาด สาดใส ค้างใบชุ่ม
ดอกรายรุ่ม ลับลู่ ดูยับย่น
ช่างใจร้าย ร้าวราน สุดทานทน
กลีบปี้ป่น อับเฉา โดนเขาทำ

..หวังหอบตาม ความชื่น เพื่อคืนชีพ
ทำใบลีบ กลีบดอก แสนชอกช้ำ
รู้เสมอ เผลอพลั้ง ฉันยังจำ
เมื่อฝนพรำ ย้ำเปลี่ยน..เจ็บเจียนตาย


น้องจ๋า

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[share]

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

....ฝนฉ่ำฝนพรำ..............ฝากเสียงแผ่วร่ำ.........ขานธรรมสัจจา
ชีวีผู้คน........................รวย จน ธรรมดา..........ทัดเทียมเกิดมา........เลอค่าศักดิ์ศรี

....แรกเกิดเปลือยเปล่า......บริสุทธิ์งามเงา............อ่อนเยาว์โลกีย์
ผ่านกาลผ่านสถาน............สามานย์เริ่มมี.............ทำชั่วทำดี..............หมองศรีชีวา

....เฉกเช่นหยาดฝน..........ตกพื้นหมองมล...........เปื้อนปนกายา
ธรณินซับหนุน.................ใสขุ่นนานา...............แดดแผดเผากล้า........นำพาพ้นดิน

....แปรเปลี่ยนเป็นไอ.........น้ำกลับสวยใส............ผ่องไสว_เมฆินทร์
ธรรมเผยผองชน...............จักพ้นมลทิน.............กายใจต้องถวิล..........ละสิ้นตัณหา

....เผาผลาญตัวตน..........“ของกู”_หลุดพ้น........คือหนมรรคา
ช่วยเหลือรับใช้................เหนื่อยใจกายา............มิท้อบ่นว่า..............ศรัทธาหนุนนำ

....เมฆแปรเป็นฝน............สู่พสุธาดล.................เกิดผลค่าล้ำ
ขานไขสัจจา..................เมตตาคือธรรม...........เป็นธารชุ่มฉ่ำ............รักษ์ค้ำโลกา

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

 

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

3591