:::::ผ้าเช็ดหน้าสีขาว แต่ สาวหม่น....?

ผ้าเช็ดหน้าสีขาว...ของสาวหม่น...?
○``°•¤*``°☆°``*•°♡°•*``°☆°``*¤•°``○

ผืนโพยมโคมเทาฉาบเฉาหม่น
ละอองฝนฟางพร่าฟ้าเปลี่ยนสี
เย็นยะเยือกเกลือกชัฏปฐพี
เห็นชาตรีหนึ่งร่างกลางพิรุณ

°♡°
ใจดวงนั้นคงแหลก..แตกสลาย
เหลือทรงกาย แต่จินต์คงวิ่นหมุน
เก็บกักช้ำหนำหน่วงทรวงซวนซุน
คงว้าวุ่นพิษแผลแผ่ฉกรรจ์

°♡°
จ้องมองเขาเนาเนิ่นจึงเดินใกล้
เห็นหยาดน้ำนองใสแล้วใจสั่น
รอบตาแดงแฝงขื่นรื้นขอบคัน
แล้วเริ่มกลั่นกรองหยดรดสองปราง

°♡°
ผ้าเช็ดหน้าสีขาวสาวสลัก
เฝ้าเพียรปักป่านเป็นแบบเส้นร่าง
"ศศิ"คือชื่อสาว...พร้อมกล่าววาง
ผ้าผืนบางพร้อมรับซับน้ำปน

°♡°
สบตาแดงแฝงปลั่งด้วยฝังพิษ
คงออกฤทธิ์ลึกลับแสนสับสน
หนักเหนื่อยหน่ายพ่ายแพ้แดเวียนวน
พักกมล สักหน่อยจงปล่อยไป

°♡°
เถอะนะ.!ชายคล้ายหญิงคงจริงแท้
คราวพ่ายแพ้พบรักอกหักไหม้
มิต่างกันดอกหนอท้อเกินใด
รู้เพราะใช่..!?ฉันเจ็บมา...คราเธอลวง...?
°♡°

Sasi Aksarasrom

ชายคนหนึ่งมาร่ำไห้ท่ามกลางสายฝน
หน้าบ้านหญิง ผู้ที่เขาเคยทิ้งเธอไป