ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ใจคนรอ

คืนเงียบเหงา ดาวยังมีดวงจันทร์ ผิดกับฉัน ไม่มีใครคอยห่วงหา
เสียงหัวใจแผ่วเบา เคล้าเสียงลมพัดมา บอกว่าสัญญา หมดความหมาย
คนที่รอ ใจมันทรมาน แค่คำหวาน หว่านล้อมให้หลงงมงาย หอมกลิ่นความคิดถึง
 ซึ่งเธอไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยรู้สึกอ่อนไหว เพราะใจด้านชา

มีแต่เพียงน้ำตา อาสาเป็นเพื่อนปลอบใจ ดูสิแต่ใบไม้ ยังคอยจะสมน้ำหน้า
ไม่ใช่คนสำคัญอะไร แค่คนรอที่ไม่มีค่า ไม่เคยอยู่ในสายตา แล้วเค้าจะมองกลับมาทำไม

* คนใจเหงา มองดาวในอ้อมกอดจันทร์ ร่องรอยความฝัน ไม่ทันเลื่อนลางจางหาย
หนึ่งคนตั้งใจจะรอ อีกคนก็ลืมง่ายดาย สงสารกันหน่อยเป็นไร เห็นใจคนรอ (*)

น้องจ๋า