ต่อไป →

[พชรบงกช]

รู้สึกหนาวทรวงในจนใจสั่น
รู้สึกความบีบคั้นกระชั้นถี่
รู้สึกลมหายใจเหมือนไม่มี
รู้สึกเกิดอย่างนี้ ณ เวลา

รู้สึกเปลี่ยวเดี่ยวโดดโสตประสาท
รู้สึกขลาดเกินคิดติดต่อหา
รู้สึกเบื่อเหนื่อยหน่ายปวดสายตา
รู้สึกพร่าเลือนรางสร้างมึนงง

รู้สึกคว้างว่างเปล่าเอาดื้อดื้อ
รู้สึกอื้ออึงอลบนประสงค์
รู้สึกย่างเท้าไปไม่มั่นคง
รู้สึกหลงความคิดจิตเลื่อนลอย

รู้สึกขมคอแห้งแรงเริ่มหมด
รู้สึกทดท้อพลุ่งกระทุ้งบ่อย
รู้สึกเหงาเคล้าคลุกทุกซอกซอย
รู้สึกถ้อยคำยากผ่านปากตน

รู้สึกเจ็บแปลบแปลบแบบเป็นริ้ว
รู้สึกว่าความหิวจะไม่สน
รู้สึกขื่นกลืนกล้ำต้องจำทน
รู้สึกล้นอัดแน่นคับแค้นใจ

รู้สึกต้อยต่ำคล้ายดั่งทรายกรวด
รู้สึกรวดร้าวหนักจักมิไหว
รู้สึกสูงแต่ว่ามิเห็นใคร
รู้สึกไร้ตัวตนบนความจริง