ต่อไป →

[ศศิ อักษราศรม]

รัตติกาลมาเยือนเตือนอีกหน
มืดมัวหม่นม่านฟ้าพาไหวหวั่น
เหตุไฉนไยเล่าเหงาทุกวัน
จะมีไหมใครกันจะหันแล

ยามดึกดื่นเดือนดาวดูด้อยดับ
เคยระยับระยิบพร่างข้างไขแข
มาครานี้มัวหม่นโดนรังแก
หนาวเย็นแท้ซ้ำกายด้วยสายลม

Sasi



 

[สิมิลัน]

*เมื่อแสงโสมส่องฟ้าเวลาค่ำ ใจนั้นยังจดจำย้ำสุขสม เคยประคองน้องนวลชวนชิดชม ดาวดวงเด่นพร่างพรมบ่มแสงพราย **คงลืมกันแล้วหนอช่างท้อจิต ฝันถึงกันสักนิดดังคิดหมาย พี่หนาวตรมข่มอยู่อย่าดูดาย หรือจะปล่อยให้ตายกับสายลม. *สิมิลัน*

[ศศิ อักษราศรม]

ร้อนอากาศพาดขึงมาถึงนี่
เหมือนกับมีมนต์ขลังพลังข่ม
จึงหงุดหงิดจิตจังนั่งจ่อมจม
หยิบโป๊ยเซียนขึ้นดม...รมย์บ่จอย

เปิดกระทู้รู้ความไปตามนั้น
"สิมิลัน"พาทีมิใช่ย่อย
ฉันเป็นหญิงจริงใจใช่พูดลอย
หากเธอฝอยหลอกเล่นเห็นดีกัน

 

[สิมิลัน]

*แม้นหากร้อนอ่อนใจไม่มีสุข นั่งเจ่าจุกหงอยเหงาเศร้าโศกศัลย์ ดมโป๊ยเซียนดังฟอดหมดหลอดพลัน ใม่มีวันจะหายเสียดายยา *ไปกับพี่เถิดน้องประคองมั่น สู่สวรรค์หาดสวยด้วยมัจฉา ผืนทรายขาวทะเลใสในสายตา รมย์บ่จอยดังว่าจะลาไกล. *สิมีลัน*