-/> นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๗

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๗  (อ่าน 461 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 25576
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 2,071
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 07 พฤศจิกายน 2567, 05:05:31 AM »

Permalink: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๗



☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๗☆
.      (เมขลาอวตาร๑๓)
.   (มาลีมาลัย๓ อสุนีบาต)

☆นิทรารมณ์ห่มอุ่นหนุนตักแน่น
หอมกลิ่นแก่นจางเจือเมื่อตีสาม
ตกใจตื่นฝืนตาพยายาม
เสียงคำรามอื้ออึงถมึงมา

☆เหวย..เหวยเฮ้ยขี้ครอกมาหลอกลัก
แหม๋..กล้านักมิกลัวยั่วโทษา
แอบคบผูกลูกสาวเยาวภา
ชะ..ชะ..ช้าหน๋อยแน่เห็นแก่ตัว

☆ชะโงกหน้าคาเขาดูเงาบ้าง
เลือดสีจางไร้ค่ากะลาหัว
ต่ำยศชั้นบรรดาศักดิ์ไม่ยักกลัว
มาทำมั่วอี๋อ๋อป้อลูกเรา

☆เฮ้ย..ไอ้มด ทด ทัพ จับให้มั่น
อย่าปล่อยมันหนีได้นะไอ้เถา
ผูกมัดจองสองมือแล้วถือเอา
ไม้ตะพดหวดเข้าอย่าเพลาแรง

☆ขโมยคว้าปลาย่างช่างร้ายเหลือ
อยากแถเถือบั่นซ้ำแสนกำแหง
ลีลาอวดลวดลายใช้สำแดง
มายุแยงลูกข้าบ้ายิ่งนัก

☆มาลีผงกตกใจให้อนาถ
เหมือนฟ้าฟาดลงเปรี้ยงยินเสียงหนัก
ถกผ้าถุงรุงรังนั่งสำลัก
กระโจนพลั่กเกาะพลางร่างมาลัย

☆อย่าทำเขาเลยพ่อหนูขอร้อง
เอามือป้องกราบกรานปากขานไข
เราประจักษ์รักกันมั่นทรวงใน
โปรดเห็นใจลูกด้วยช่วยปรานี

☆อันความรักจักหาราคาตั้ง
เกินกว่าฝั่งสุดฟ้าค่าวิถี
คู่ครองกันวันคืนเป็นหมื่นปี
ก็อยู่ที่จิตสมัครรักร่วมกัน

☆หากพ่อยังหวังฆ่าพี่มาลัย
ลูกนั้นไซร้ตายตามข้ามโศกศัลย์
โปรดเมตตาอย่าคิดปลิดชีวัน
หรือบีบคั้นผิดถูกลูกน้อยเลย

☆พ่อได้ฟังดังคำช้ำหัวอก
ลูกเราตกหลุมรักหนักเหลือเอ่ย
เลี้ยงเจ้ามาพาใจไม่เสบย
อยากหาเขยร่ำรวยหน่วยก้านดี

☆ไปรักชี้ขี้ข้าน่าโกรธขึ้ง
ยืดกายผึ๋งเจ็บแท้เหมือนแหย่ฝี
เจ้าไม่รู้ดูค่าดารุณี
เจ้าควรมีชีพวางอย่างงามงด

☆ด้วยรักผูกลูกน้อยพลอยเกรงกริ่ง
จะฆ่าทิ้งมาลัยให้สลด
อุราปวดรวดร้าวหนาวรันทด
ขบฟันกดกล่าวแกล้งแจ้งน้ำคำ

☆เฮ้ย..มาลัยฟังนะข้าจะบอก
ไม่ขอหลอกลวงเล่นเช่นเรื่องขำ
อยากพันผูกลูกเราเจ้าจงจำ
เอาไปทำจนครบจบกระบวน

☆จงตามหามาหน่อยจะคอยรับ
แก้วแวววับวิเศษเป็นเหตุด่วน
เพื่อแทนทองของหมั้นหมั่นทบทวน
จึงสมควรค่าพอรอชื่นชม

☆นับจากนี้ปีหนึ่งพึงบรรจบ
เวลาครบหากได้ไม่ขื่นขม
แม้นมิพบจบกันลั่นคารม
ขอให้ข่มใจจากพรากกันไป

☆มาลัยฟังดังว่าน้ำตาตก
โอ้..นรกจักคว้าหาที่ไหน
มาลีจ๋าครานี้พี่ปวดใจ
ต้องจากไกลรันทดหมดหนทาง

☆ได้แต่ปลงส่งเสียงเพียงอยากปลอบ
เป็นคำตอบต่อน้องอย่าหมองหมาง
พี่จะดั้นถลันด้นตะโกนพลาง
หาแก้ววางเพื่อหมั้นตามสัญญา

☆ตอนต่อไปให้ชื่อ"ดื้อเพื่อน้อง"
มาลัยต้องขวนขวายคลายปัญหา
แก้ววิเศษประเทศใดใต้นภา
จะพลิกฟ้าคว่ำดินถิ่นบาดาล.

             เริงอักษร


บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: