-/> นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๕

หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๕  (อ่าน 590 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ผู้บริหารเว็บ
คะแนนน้ำใจ 25576
เหรียญรางวัล:
ผู้ดูแลเว็บนักอ่านยอดเยี่ยมผู้ดูแลบอร์ดนักเโพสดีเด่นมีความคิดสร้างสรรค์
กระทู้: 2,071
ออฟไลน์ ออฟไลน์
รักทุกคนที่รักเรา รักทุกคนที่เรารัก
   
« เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2567, 11:42:16 AM »

Permalink: นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก ๒๕



☆นิทานเรื่อง แก้วสารพัดนึก๒๕☆
.        (เมขลาอวตาร๑๑)
.   (มาลีมาลัย๑ ฐานันดรศักดิ์)

☆ชาติสุดท้ายคลายแผลแก้ผลกรรม
รสแห่งธรรมเป่าเสกเมขลา
กลับสวรรค์บรรเจิดเพริศนภา
หมดแล้วหนาบาปเวรพิเรนวน

☆ชาติหนึ่งครา"ลาโง่"โชว์ความเขลา
สองคือ"เต่ากับกระต่าย"ทำนายผล
"ราชสีห์มีหนู"ผู้ช่วยตน
"กบเลือกนาย"มากล้นมิพ้นภัย

☆"คนตัดฟืน"ยืนหยัดความสัตย์ซื่อ
"ก่องข้าวน้อย"นั้นหรือคือเผลอไผล
อัน"พ่อแม่รังแกฉัน"พลันเสียใจ
"ฝาแฝด"ไซร้ในบทควรจดจำ

☆"ตอนจอนูนจอแบน"แทนเรื่องบอก
จิตในนอกมีสติมิขบขำ
รู้ทุกครั้งตั้งใจไม่เพลินทำ
ย่อมจะนำสุขมีทุกวี่วัน

☆ชาติสุดท้ายเมขลามาแยกร่าง
เป็นหญิงข้างชายข้างอย่างสร้างสรรค์
เกิดผิดแผกแตกต่างระหว่างกัน
แบ่งร่างนั้นทวิภพครบสองคน

☆หญิงสูงศักดิ์รักมั่นวันฟ้าผ่อง
โอ้..นวลน้องขาวจั๊วะทั่วขุมขน
มองสะอาดแลสะอ้านปานอุบล
ใครได้ยลลุ่มหลงแม่นงคราญ

☆ข้างฝ่ายชายกายล่ำคล้ำแดดเผา
ไม่โง่เขลาแต่จนคนว่าขาน
อยู่กระท่อมล้อมป่าหน้าลำธาร
ชีวิตผ่านวันพ้นจนโตวัย

☆หญิงชื่อว่า"มาลี"มีเสน่ห์
ยามยิ้มเก๋แก้มป่องมองสดใส
ฝ่ายชายนั้นสรรค์ซื่อชื่อ"มาลัย"
คนจริงใจมิตรแท้แก่ทุกคน

☆มาประสบพบรักสลักมั่น
ทุกคืนวันสิ่งใดไม่เคยสน
ฐานะต่างห่างกันพลันวกวน
ด้วยความจนอุปสรรคพาหนักใจ

☆มาลัยช้ำต่ำชั้นหมั่นดูเงา
เห็นแล้วเศร้าจริงแท้แต่หลงไหล
ผูกสมัครรักฟ้าบ้าหรือไร
เป็นเรื่องใหญ่เลยยุ่งมุ่งปองดาว

☆โอ้สวรรค์บันดาลพาลลงโทษ
เป็นเพราะโกรธเรื่องใดใช่สามหาว
แผลงศรรักหนักอกยกเรื่องราว
ปักใจหนาวจนสั่นหวั่นฤดี

☆พ่อแม่น้องปองชายหมายลูกเขย
หุ่นผ่าเผยขุนพลล้นศักดิ์ศรี
ผิดหรือถูกลูกรักฝักใฝ่ดี
มิอาจหนีได้แน่แม้คาดเดา

☆รักกับพี่นี้แล้วนะแก้วฟ้า
กลับใฝ่หาชายอื่นให้ขื่นเฉา
ขอพิสูจน์พูดไปใช่มึนเมา
พอสู้เขาหรือไม่ฝากไตร่ตรอง

☆หากมีใจให้จริงอย่านิ่งเฉย
โปรดจงเผยวจีที่สนอง
จะฝ่าฟันสวรรค์รักสลักปอง
แก้วเนื้อทองตอบหน่อยจะคอยฟัง

☆เรื่องต้นทางอย่างไรในตอนหน้า
มาลัยคว้าคนที่ชีวีหวัง
หรือกินแห้วแนวว่าน่าเศร้าจัง
นอนและนั่งเชียร์หน่อยบทร้อยกรอง.

               เริงอักษร
.
.


บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: