ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

สัญญาปลาข่อน - เย็นสายลม พัดพลิ้ว เหนือทิวทุ่ง หอบรักปรุง เพื่อโปรย โรยรินขวัญ ตะแบกสาว ชูช่อ ล้อตะวัน เพลงเหมันต์ เจื้อยแจ้ว แว่วทำนอง - ขลุ่ยใบข้าว ร้าวรอน สะท้อนอก หมู่วิหค โผผิน บินเที่ยวท่อง เวิ้งคุ้งธาร น้ำใส ไล้ริ้วฟอง รวิส่อง พรายคลื่น ชวนชื่นชม - โน่นเทือกเขา ภูพาน ตระหง่านฟ้า โอบกอดหล้า หมอกลออ ทอรักห่ม ทุ่งดอกเมฆ เสกระบาย กับสายลม คนอกตรม เหว่ว้า น้ำตาคลอ - มองผืนน้ำ ฉ่ำปริ่ม ริมหนองหาร แลภูพาน สลัว หัวใจฝ่อ ทุกข์ทับถม ทรมาน กับการรอ ตะวันท้อ ชิงพลบ หลบลี้ไกล - มายืนคอย คนดี อยู่ที่เก่า ตรงสองเรา เคยสุขสันต์ วันปีใหม่ ณ ริมฝั่ง หนองหาร วิมานใจ เธอจากไป เมื่อปีก่อน มิย้อนมา - เยือกสายลม คลอพลิ้ว ทิวทุ่งข้าว เปลลมหนาว แกว่งไกว ใจผวา หนุ่มสกล คนท้อ รอกานดา หมดสัญญา ปลาข่อน** นอนซมซาน - ** ปลาข่อน  คือปลาที่หนีโคลนตมตอนน้ำแห้งขอด มันจะกระเสือกกระสนไปรวมตัวกัน ตรงที่มีน้ำขังเป็นแอ่งเล็กๆ                                                     เสกสรร วรรณศิลป์