ต่อไป →

[ญิบสลิล ณ นคร]

   

อรุณราง ..มองดวงจันทร์ลับลงตรงขอบฟ้า บนนภาเริ่มคล้ำเงาดำแฝง รออาทิตย์ขึ้นมาฟ้าคงแดง สาดสีแจ้งแสงสว่างอีกครั้งครา ..ฟ้ามืดมิดทิศทางพลางสลัว เริ่มหมอกมัวแผ่ซ้อนก่อนอุษา แสงยิบยับสลับช่วงดวงดารา บนเวหาสูงลอยคล้อยเมฆิน ..จันทร์ลาจากพรากไปไกลสุดโลก แสงสีโศกเผยแผ่กระแสสินธุ์ มองอร่ามงามตาครายลยิน ธรณินประทินโฉมโลมเนื้อนวล ..ลมผะผ่าวแผ่วผิวปลิวสดับ ท้องฟ้าจับสีทองผ่องกำสรวล ยามเช้าเริ่มเติมจิตให้คิดครวญ ความรัญจวนคืนนี้มิเดียวดาย .               ญิบสลิล

.