ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

แม่ . เอาท้องฟ้า มาวาง ต่างกระดาษ เขียนประกาศ กล่าวถ้อย ร้อยอักษร เทิดพระคุณ ของแม่ แผ่กำจร ด้วยบทกลอน กล่อมใจ ในความจริง . ลูกเกิดมา แม่เลี้ยง ไม่เกี่ยงพ่อ ทุ่มถักทอ เทใจ ทั้งชายหญิง แม่คอยเฝ้า ฟูมฟัก รักแอบอิง ทุกทุกสิ่ง สรรค์สร้าง แต่ทางดี . เพียงน้ำนม หนึ่งหยด รสหวานลิ้น ลูกดื่มกิน อิ่มเอม เกษมศรี แม่กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงลูก สุขทวี แม่นั้นมี มานะ พยายาม . ถึงลำบาก ยากไร้ แม่ไม่บ่น สู้อดทน เชิดหน้า ฝ่าขวากหนาม แม้เจ็บป่วย เพียงใด ไม่วู่วาม ใจงดงาม เลี้ยงลูก เฝ้าผูกพัน . มีคำใด ซึ้งกว่า คำว่าแม่ ผู้ดูแล ลูกน้อย สร้อยสวรรค์ พระคุณแม่ มากล้ำ เกินจำนรรจ์ ทุกคืนวัน แม่เรา เฝ้าห่วงใย . แม่ยอมอด เพื่อลูก นั้นกินอิ่ม เห็นรอยยิ้ม ของลูก สุขเพียงไหน เห็นน้ำตา ของลูก ทุกข์เพียงใด แม่ของใคร คอยอยู่ ควรดูแล . เสกสรร วรรณศิลป์

.
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก https://today.line.me/th