ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ไ ม่ รั ก ไ ม่ ว่ า - ทั้งที่รู้ไม่คู่ควรกับนวลน้อง ยังหมายปองร่วมเรียงเคียงเขนย สานสัมพันธ์หัวใจให้คุ้นเคย แต่ทรามเชยกลับผลักไสมิไยดี - ปล่อยให้ฉันเงียบเหงาเศร้าดวงจิต อาบยาพิษฝานซอกใจเลือดไหลปรี่ อุตส่าห์มอบความรักเฝ้าภักดี เธอไม่มีเมตตาเอื้ออาทร - ทั้งที่รู้ความรักหักใจยาก ก็ยังอยากคิดข่มอารมณ์หลอน เธอไม่มีทีท่าความอาวรณ์ ซ้ำยังซ่อนแสร้งเร้นความเย็นชา - สงสารใจไหวหวั่นแสนปั่นป่วน คิดทบทวนดูใหม่ฉันไร้ค่า พอมีหวังก็พลันลับไปกับตา วาสนาฉันน้อยด้อยเพียงดิน - ปาดน้ำตาอาบแก้มแต้มรอยเศร้า คลื่นความเหงาหลั่งไหลไม่สุดสิ้น ขอฝากถ้อยบรรเลงต่างเพลงพิณ คงได้ยินเสียงใจร้าวหนาวคะนึง - เมื่อไม่รักขอจากไปไม่พบหน้า ฉันไม่ว่าขอข่มพิษความคิดถึง แม้จะเจ็บคร่ำครวญและอวลอึง เพ้อรำพึงอย่างเหงาเหงาเพื่อเฝ้ารอ -            เสกสรร วรรณศิลป์

[ไคแน่]

           

           
https://vt.tiktok.com/ZSRrH91tq/


จากด้วยดีพี่เพ้อเธอมาส่ง
สองเราคงพบกันวันคืนหอ
รองเท้าเคียงเรียงคู่รู้ว่าง้อ
หีบใส่ห่อแถมช่วยด้วยห่วงใย

     

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]