หน้า: [1]   ลงล่าง
 
ผู้เขียน หัวข้อ: แว่วเสียงทรามวัย ใจจะขาด  (อ่าน 745 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
คะแนนน้ำใจ 2689
เหรียญรางวัล:
นักอ่านยอดเยี่ยม
กระทู้: 196
ออฟไลน์ ออฟไลน์
   
« เมื่อ: 10 สิงหาคม 2565, 10:29:51 AM »

Permalink: แว่วเสียงทรามวัย ใจจะขาด



  แว่วเสียงทรามวัย..ใจจะขาด

*ทุกค่ำคืนฝืนหลับนับราตรี
มองเข็มวินาทีที่เปลี่ยนผัน
นานเหลือเกินเดินช้าคราจากกัน
แค่หนึ่งวันใจฝ่อทรมาน

*บนเมฆหมอกยังเห็นเช่นหยดใส
ดาวร้องไห้เป็นทางกลางแสงฉาน
พี่เฝ้าเพ่งเล็งดูอยู่แสนนาน
แว่วเสียงขานตัดพ้อท้อฤทัย

*ดังมาจากฟากฟ้านภากาศ
หรือหูฝาดฟั่นเฟือนเบือนไฉน
มิเหมือนเหล่าหรีดหริ่งกริ่งเรไร
ฟังห่างไกลสำเนียงเพียงเบาบาง

*เสียงของน้องใช่ไหมใจพี่นึก
ในความเงียบเร้นลึกดึกจนสาง
นอนฟังคำเศร้าสร้อยลอยเจือจาง
แสนระคางเคืองคับหลับไม่ลง

*ตอนเช้ารุ่งพรุ่งนี้นี่แหละหนอ
มิคอยรอจนสายหายลืมหลง
พี่จะแบกรักไปให้โฉมยง
นำมาส่งแด่น้องอย่าหมองเลย.

*สิมิลัน*
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๐

บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
 
 
กระโดดไป: