ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

ตำนานของวันพรุ่ง ..กลบท มธุรสวาทีทรงเครื่อง ..คิดบ้างไหม ในคราว เรื่องราวผ่าน จะเล่าขาน ขับส่ง เพื่อบ่งเก่า แม้ทุกข์ท้น ล้นค่า ยิ่งกว่าเรา ทั้งซบเซา แซมโรจน์ โชติระวี ..แปลกบ้างไหม ในอก อันฟกช้ำ เหมือนซ่อนงำ งมงาย จนหน่ายหนี ร้อยเรื่องราว คราวนั้น นับพันปี ชีวิตมี มากเรื่อง เคล้าเฟื่องกัน ..จำเรื่องราว คราวเพลิน ก้าวเดินย่าง คิดเปรียบต่าง ต้องลุก ร่วมสุขสันต์ ปริ่มน้ำตา คราท้อ เพื่อรอวัน เธอและฉัน ประคอง แขนคล้องมา ..ยังระลึก ตรึกอยู่ หดหู่ยิ่ง เพราะบางสิ่ง สรรพ์มอง เพื่อตรองหา เราเรียนรู้ คู่กัน ทุกวันเวลา ปริ่มน้ำตา ติดตรึง ท่วมถึงใจ ..หากคิดบ้าง บางคราว เรื่องราวก่อน จงมองย้อน หยัดคืน ระรื่นใส ทั้งความทุกข์ สุขล้น ปะปนไป ฝังอยู่ใน เนาว์นั้น นิรันดร                    น้องจ๋า