ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

เ มื่ อ ม่ า น ห ม อ ก เ ม ฆ ห น า เ ริ่ ม ล า ร้ า ง - ริ้วม่านไหม หมอกหนา โอบฟ้ากว้าง ภาพเลือนราง แลพร่า คือป่าเขา  เมฆหม่นเคลื่อน ครึ้มครึ้ม ทึบทึมเทา ดวงตาเหงา เงียบซ่อน กร่อนภวังค์ - ปล่อยอารมณ์ ล่องไหล ในอ้อยอิ่ง สรรพสิ่ง ซ่อนกล มีมนตร์ขลัง เพลงพระพาย พัดแผ่ว แว่วแว่วฟัง ทรุดกายนั่ง นิ่งอยู่ ดูตะวัน - แสงรวี คลี่เห่ ทะเลหมอก พลิ้วระลอก เลื่อมงาม ดั่งความฝัน  เนรมิต มัดใจ ให้ผูกพัน เป็นเช้าวัน หวานชื่น รื่นอารมณ์ - ธรรมชาติ สร้างสรรค์ อันวิจิตร ปลุกชีวิต วาบไหว ใจสุขสม มีสายหมอก ดอกไม้ ได้เชยชม ทุกข์ระทม ทาบทับ กับรอยทาง -  ยากเพียงใด ด้นดั้น สู้ฟันฝ่า เพื่อไขว่คว้า ความฝัน อันกระจ่าง แม้ลำบาก ยากไร้ ในท่ามกลาง จะถากถาง ไถกลบ ลบอาดูร -  เมื่อม่านหมอก เมฆหนา เริ่มลาร้าง ใสสว่าง แจ่มแจ้ง ด้วยแสงสูรย์ เหมือนชีวิต ไร้ทุกข์ สุขเพิ่มพูน เจิดจำรูญ เลิศล้น บนศรัทธา - เสกสรร วรรณศิลป์

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก อินเทอเน็ต