ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

...รอยร้าว... .ความเข้าใจไร้คำตอบความชอบหาย รักทำร้ายกลายกลับมาเหมือนยาขม ยิ่งห่างกันฝันเลือนรางทุกอย่างจม สิ้นคำชมข่มจิตมองดูท้องฟ้า .สิ่งแสนดีที่เคยให้หัวใจหวาน กลับร้าวรานพานเริ่มท้อจนบ้อท่า จมชีวิตคิดจนช้ำกับน้ำตา ยอมร้างราหาทางออกเฝ้าบอกเอง .คิดว่าแน่แก้ทางถูกกลับผูกติด เหมือนชีวิตติดกับดักหาญหักเก่ง กว่าจะรู้อยู่เดียวดายอย่าหมายเกรง มองตาเพ่งเพลงรักหายเสียดายครวญ .รักเริ่มแยกแตกรอยร้าวทุกก้าวย่าง มืดปิดทางวางตัวพลันจนปั่นป่วน รักเจ็บช้ำย้ำอดกลั้น​สิ้นรัญจวน ร้องไห้หวนควรรับฟังคราตั้งใจ .ยืนเดียวดายสายเกินแก้ย่ำแย่เห็น ความลำเค็ญเป็นสิ่งรู้รักอยู่ไหน หอบความเจ็บเหน็บหนาว​เกินเธอเมินไป แอบร้องไร้ใจร้าวรานความหวานคลาย .มองฟ้าไกลไร้ทิศทาง​ความว่างเปล่า สูญเสียเงาเศร้าหมองหม่นรักหล่นหาย เสียเวลาคราคบกันจิตหวั่นอาย เธอทำร้ายคล้ายถูกทิ้งรักยิ่งจม. ...อุทัย.....มีสีสรร​พ์............. สมาคม​ผู้สื่อข่าว​บันเทิง​แห่ง​ประเทศไทย สโมสร​นักกลอน​เชียงใหม่​-ลำพูน ขอบคุณ​เจ้าของ​ลิขสิทธิ์​ภาพสวยจากอินเทอร์เน็ต