ต่อไป →

[อุทัย มีสีสรรพ์]

.....หมดเวลา..... .รู้จัก​กัน​นั้นนานวันวารรู้ สิ่งเคยอยู่รู้สุขไปทุกสิ่ง จริงแค่ไหนได้นามของความจริง เพียงหยุดนิ่งยิ่งท้ออย่างพอเพียง .จากกันนานบ้านเก่าสองเราจาก เสี่ยงทุกข์​ยากจากไกลจำไว้เสี่ยง เคียงข้างกันฝันพรางเคยข้างเคียง รักหล่อเลี้ยงเพียงว่าสัญญารัก .หมดเวลาถ้าจินต์มันสิ้นหมด หนักแล้วกดหมดใจทำให้หนัก พักหัวใจให้หมองจำต้องพัก รออย่าหักรักเก่าเพียงเฝ้ารอ .ช้ามคืนวันผันผ่านต้องการข้าม ต่อทุกยามข้ามไว้ต้องไปต่อ พอหรือยังครั้งเคียงควรเพียงพอ การงอนง้อพอมองยิ่งต้องการ .เหลือเวลาแค่ไหนพอให้เหลือ ผ่านความเชื่อเหลือเกินอย่าเดินผ่าน วารวันรักปักขวัญเหมือนวันวาน คอยประสานผ่านไปหัวใจคอย .รักสิ้นเชื้อเมื่อจินต์สูญสิ้นรัก บ่อยอยากพักหักใจทำไมบ่อย รอยรักร้าวคราวหมองสิ้นร่องรอย จำต้องปล่อยลอยล่องรักต้องจำ. ...อุทัย.....มีสีสรร​พ์............ สมาคม​ผู้สื่อข่าว​บันเทิง​แห่ง​ประเทศไทย สโมสร​นักกลอน​เชียงใหม่​-ลำพูน ขอบคุณ​เจ้าของ​ลิขสิทธิ์​ภาพสวยจากอินเตอร์​เน็ต(กลบทครอบจักรวาล)

.
.
.