...เหมือนคนผิด...
.ก้มหน้านั่งฟังนะสารภาพ
เพียงรับทราบอาบจิตจนผิดหวัง
ความผิดพลาดอาจเคลื่อนยิ่งเหมือนพัง
ไม่อาจรั้งยั้งอยู่มาคู่กาย
.ผิดตรงไหนไม่บอกเหมือนหลอกฉัน
นานนับวันนั้นเคลื่อนแล้วเลือนหาย
เจ็บปวดจิตคิดมาช่างน่าอาย
ไร้ความหมายกลายกล้ำกลับทำลง
.เห็นคนอื่นตื่นเต้นหลบเร้นหลีก
ตัวเธอปลีกหลีกลับเหมือนกับหลง
สิ่งที่เตือนเลือนหายทำร้ายตรง
เธอกลับส่งลงเหวด้วยเปลวไฟ
.ยากจะฟื้นคืนกลับหายลับปิด
กลืนยาพิษคิดมากจำพรากไหม
ลืมสัญญาสาบานสะท้านใจ
พบรักใหม่ไยทำตอกย้ำจม
.มองหางตาพาตนก้าวพ้นฉัน
นานนับวันนั้นไกลหัวใจขม
รักร้าวรานผ่านตาไร้อารมณ์
จำต้องข่มก้มหน้าอ่อนล้าจินต์
.เสียดายวันผันผ่านดวงมานเจ็บ
มันหนาวเหน็บเก็บตามเธอหยามหมิ่น
ไร้ค่ารักหักใจเธอไม่ยิน
รักสูญสิ้นจินต์ท้อเหมือนรอตาย.
...อุทัย.....มีสีสรรพ์............
สมาคมผู้สื่อข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย
สโมสรนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน
ขอบคุณเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพสวยจากอินเตอร์เน็ต
หมวดความบันเทิง
