ต่อไป →

[นาคิน บลู]

ลมหายใจ ของนักบิน

..ขอบฟ้ากว้าง คว้างเคว้ง ไร้เพลงกล่อม
ความสุขล้อม รอบใจ ในเวหา
เฝ้าเหม่อมอง เดือนดาว พราวนภา
คิดถึงหน้า คนดี ที่อยู่ไกล

..ท้องฟ้าอุ่น กรุ่นกลิ่น ระรินพลบ
บทเพลงจบ ไร้ลำนำ ระส่ำใส
อกสะท้อน อ่อนหวาน ซ่านทรวงใน
ดวงหทัย แทบขาด รินหยาดเธอ

..อิ่มเอมจน กายโล่ง โคลงมิหยุด
อยากจะทรุด ลงนั่ง อย่างพลั้งเผลอ
ยิ้มออกไป ใจหวิว พลิ้วละเมอ
สองตาเบรอ เห็นหน้า บนฟ้า..เคียง

..คิดถึงมาก อยากพบ ประสบพักตร์
อย่านานนัก โฉมยุพิน ยินแต่เสียง
พี่หวั่นหวาด หยาดหยด จดสำเนียง
อยากร่วมเรียง กับเจ้า เฝ้ารอคอย

..ทำหน้าที่ ลาดตระเวณ เกณฑ์น่านฟ้า
พร่ำพรรณา ถึงหญิง ยิ่งเหงาหงอย
เป็นนักบิน ป้องฟ้า อย่าใจลอย
ขอน้องน้อย จงรอพี่ ที่...กองบิน

นาคิน บลู