ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ลบรอยด่างของอดีต - นั่งเหม่อมองท้องฟ้าพาเศร้าสร้อย ทั้งที่ฟ้าค่อยค่อยพรายพร้อยแสง เราเหมือนคนรันทดที่หมดแรง ดอกแดดแดงเปล่งปลั่งกำลังบาน - ยังคงทอดสายตามองฟ้าอับ นกเพลงขับเสียงแจ้วฟังแว่วหวาน หวนคิดถึงความฝันของวันวาน ยังแผ่ซ่านทุกอณูอยู่เช่นเคย - ภาพอดีตซีดจางยังค้างฝัน เธอผลักฉันออกไปใจเมินเฉย อนาคตเป็นเช่นไรไม่รู้เลย คำเยาะเย้ยดั่งน้ำกรดรินรดใจ - แสนรันทดหมดศรัทธาต่อฟ้ารุ่ง ก็จะมุ่งเสาะหาท้องฟ้าใหม่ คงจะพบแสงฝันอันอำไพ เป็นเทียนชัยส่องทางที่พร่างพราว - ปล่อยความคิดลอยล่องท่องฟ้ากว้าง ยิ้มบางบางกับพ่ายแพ้แม้เหน็บหนาว ลบอดีตรอยด่างบางเรื่องราว เพื่อจะก้าวไปข้างหน้าฝ่าหนามคม - มุ่งหมายสู่ความฝันที่บรรเจิด ลืมเสียเถิดความหลังฝังทับถม จะโผผินบินถลาฝ่าคลื่นลม เลิกโง่งมในมนตร์ของคนลวง -           เสกสรร วรรณศิลป์