เกิดเป็นคน

เ กิ ด เ ป็ น ค น
-
เกิดเป็นคน หนหนึ่ง ซึ่งต้องสู้
ดำรงอยู่ จิตมั่น มิหวั่นไหว
เบื้องหน้าโน้น มองเห็น คือเส้นชัย
จงก้าวเดิน ต่อไป คงได้ดี

ตัดอาวรณ์ ถอนราก ด้วยบากบั่น
อาจพบวัน ร่มเย็น เป็นสุขี
คนอื่นเขา เศร้าโศก ทุกข์ทวี
ยังมากมี ใช่เรา เหงาคนเดียว
-
ล้มแล้วลุก ขึ้นมา อย่าสิ้นหวัง
รวมพลัง ปึกแผ่น ให้แน่นเหนียว
เชิดหน้าอย่าง องอาจ และปราดเปรียว
แม้เศษเสี้ยว สดใส ที่ใจเธอ
-
โชคชะตา เรานั้น มันไม่แน่
อาจผันแปร เปลี่ยนไป ได้เสมอ
สิ่งไม่คิด คาดหวัง ยังพบเจอ
และอาจเผลอ พลั้งพลาด ขาดปัญญา
-
ขอผลกรรม ทำดี ที่ประเสริฐ
แสนล้ำเลิศ เนืองนิตย์ จิตหรรษา
ได้พบแสง สว่าง กลางแววตา
คือศรัทธา เลื่อมใส ไม่จืดจาง
-
เกิดเป็นคน จนมี อยู่ที่ว่า
เราเกิดมา เพื่อใคร สิ่งไหนบ้าง
อุทาหรณ์ วัวควาย ที่วายวาง
ทุกทุกอย่าง มีค่า สง่างาม
-
เสกสรร วรรณศิลป์