สวนดอกฝัน

ส ว น ด อ ก ฝั น
-
พเนจร รอนแรม มาแต้มฝัน
ณ สวนวรรณศิลป์ ถิ่นอาศัย
เพื่อเรียงร้อย สร้อยวจี ที่ละไม
กล่อมจิตใจ ปวดร้าว หนาววิญญาณ์
-
นอนพักพิง อิงกาย คลายความเศร้า
ชมหมอกเช้า หว่านปรุง เหนือทุ่งหญ้า
เด็ดดอกไม้ โปรยปลิว ทิววนา
เก็บรักมา ปลอบเหงา คนเศร้าตรม
-
บุปผชาติ วาดวาง อย่างวิจิตร
เนรมิต ภาพฝัน อันสวยสม
ขลุ่ยใบไม้ บรรเลง เพลงลอยลม
คนขื่นขม เหว่ว้า น้ำตาริน
-
เก็บดอกฝัน ฟั่นร้อย เป็นสร้อยทิพย์
ฝากกระซิบ มนต์กลอน อักษรศิลป์
กลางป่ารุ้ง ทุ่งรวี ผีเสื้อบิน
ดมดอมกลิ่น บุปผา นานาพันธุ์
-
ด้วยวิถี แห่งตน บนฟ้ากว้าง
และเส้นทาง ก้าวไป ไม่อาจกั้น
มาพบธาร น้ำถ้อย ร้อยจำนรรจ์
ขับเห่กล่อม ปลอบขวัญ แสนรัญจวน
-
ฉันเดินทาง กลางป่า มาถึงนี่
หลายหมื่นลี้ เพื่อรินร่ำ คำหอมหวน
หวังดื่มกิน รสวลี ที่เย้ายวน
อยู่ในสวน ดอกฝัน อันงดงาม
-
เสกสรร วรรณศิลป์