ต่อไป →

[เสกสรร วรรณศิลป์]

ใ ต้ เ ง า โ ศ ก - คืนฟ้าหม่น คนเศร้า แอบเงาฝัน ร่ายรินขวัญ เหว่ว้า น้ำตาไหล เพลิงรักซ้อน ร้อนรุม สุมกลางใจ ซุกซ่อนใน ปวดร้าว หนาวน้ำตา - แผ่วแผ่วพิณ ใบสน ร่ายมนต์ทิพย์ เหมือนกระซิบ หลอกหลอน นอนผวา ระรวยรื่น เอื้องดอย ลอยลมพา เพลงธารา เอื้อนเอื่อย ระเรื่อยริน - คนอกหัก รักษาใจ ใต้เงาโศก ยืนบนโลก หดหู่ มิรู้สิ้น ในป่ารุ้ง ทุ่งดอกรัก จักโบยบิน รำเพยกลิ่น บุปผา มาประโลม - แพรน้ำค้าง พร่างพรม ห่มใจร้าว คืนเหน็บหนาว หมอกปัญหา พายุโหม คนเศร้าหมอง มองไม่เห็น เพ็ญโพยม สุดเหนี่ยวโน้ม ใจรำพึง คะนึงนาง - หลับอยู่ใน อ้อมแขน ของแผ่นฟ้า ทิพย์ทิวา งดงาม ยามรุ่งสาง หอมอบอวล มวลมาลี ที่เจือจาง ดั่งนวลปราง กรุ่นกรุ่น สุนทรีย์ - พิณพระพาย พลิ้วผ่าน ม่านแดดอุ่น เมฆละมุน ระบายฟ้า เปล่งราศี เกล็ดน้ำค้าง พร่างพราย สายรวี หัวใจที่ อ่อนล้า คลายอาดูร                  เสกสรร วรรณศิลป์

.
.
.