ต่อไป →

[น้องจ๋า น้องจ๋าจ้า]

               

ลำพัง ..ผ่าวแผ่วพลิ้ว ปลิวลม คมบาดลึก ความรู้สึก เหน็บหนาว ร้าวจนสั่น กี่รอยแผล แผ่แยก ปริแตกพลัน เยียบเย็นผัน หยาดร้าง น้ำค้างริน ..ค่อนคืนยัง ฝังลง ตรงฝั่งฟ้า สุดอ่อนล้า ดั่งนก โผผกผิน ยังคอยอยู่ ดูใจ ใคร่ยลยิน ก่อนจะบิน โบกโบย โดย...ลำพัง                  น้องจ๋า

.
.
.

[พงศภัค]